Loading...Scytodes thoracica – rozsnuwacz plujący
(Latreille, 1802)
Nazwa: Scytodes thoracica, rozsnuwacz plujący
Rodzina: Scytodidae
Wygląd
Niewielkich rozmiarów pająk (nieczęsto przekraczających pół centymetra), o jasno brązowym, sprawiającym wrażenie prześwitującego, kolorze. Całe ciało, wraz z karapaksem pokryte jest czarnymi cętkami. W cętkach tych można dopatrywać się pewnych regularnych wzorów, np. dwie litery „W” na odwłoku. Długie odnóża również pokryte czarnymi pierścieniami, jednak nieporośnięte widocznymi włoskami. Ubarwienie pająka może być kojarzone z ubarwieniem pantery. Karapaks owalny, podchodzący pod kształt koła. Odwłok podobnych rozmiarów, lub nawet nieco mniejszy.
Występowanie i biotop
Bardzo często można spotkać się ze stwierdzeniem, że pająk ten występuje tylko w Ameryce Północnej, oraz że nie występuje w Polsce. Co racja, pierwsze naukowe źródło o pojawieniu się tego pająka w Polsce zostało spisane w 1999 roku przez M. Woźnego. Stwierdzono, że pająk ten jest gatunkiem obcym dla fauny polskiej. Prawdopodobnie na chwilę obecną zamieszkuje nasze domy i ich okolice na terenie całej południowej Polski i chociaż raportów jest wciąż niewiele, to zasięg ten będzie się stopniowo powiększać w kierunku północno-wschodnim. Trudno stwierdzić co przyczyniło się do ekspansji tego gatunku. Jego występowanie stwierdzono na całym globie, prócz Antarktydy.
Spotykany wokół naszych domów, często tam gdzie znajduje się stare, spróchniałe drewno. Jednak najczęściej spotkać go można w ich wnętrzu, w łazience. Tak więc preferuje miejsca wilgotne i zacienione.
Biologia
Pająk ten wykształcił sobie szczególną metodę polowania. Połączenie gruczołów odpowiadających za tworzenie pajęczyny, gruczołów jadowych i odpowiednio przekształcone zęby jadowe sprawiły, że pająk może „pluć” dwiema strugami klejącego jadu w stronę ofiary. Jedynie u zaleszczotków (również pajęczaki) ujście gruczołów przędnych znajduje się w przedniej części ciała.
Kiedy rozsnuwacz zbliża się do owada na odległość około centymetra, wprawia całe ciało w drgania i nagle wypluwa kleistą substancję, przez co efektywnie unieruchamia ofiarę. To dlatego w krajach anglojęzycznych często określany jest jako „spitting spider”. S. thoracica nie produkuje sieci. Jest typowo nocnym łowcą, bardzo często spotykany wczesnym rankiem. Należy do „podgrupy” Haplogynae (pająki sześciookie) – podobnie jak reszta jej przedstawicieli – nie ma dobrego wzroku. Obecność, a szczególnie odległość ofiary wyczuwa przy użyciu szczecinek na odnóżach.
Pająk jest stosunkowo wolniejszy od innych domowych pająków (np. kątników). Całkiem możliwe, że pająki te żyją w niewielkich grupach. Samica nie robi gniazd, nosi kokon pod głowotułowiem. Młode wylęgają się po około 2 tygodniach. Pająki te mogą żyć nawet do 4 lat.
Tekst pochodzi z arachnea.org. Więcej informacji w stopce.
Liczba wyświetleń: 3
