1 gwiazdka2 gwiazdki3 gwiazdki4 gwiazdki5 gwiazdek (5 votes, average: 5,00 out of 5)
Loading...
5
0

Poecilotheria tigrinawesseli – ptasznik

Poecilotheria tigrinawesseli
(Smith, 2006)


Samica. Zdjęcie autorstwa Maikardaaion.

Nazewnictwo

Nazwa łacińska: Poecilotheria tigrinawesseli
Nazwy angielskie: Wessel’s Ornamental, Wessel’s Tiger Ornamental, Tigris Ornamental, Tiger Ornamental, Wessel’s Tiger Spider

Wygląd

Długość ciała dorosłej samicy wynosi około 7 cm. Gatunek charakteryzuje się pięknym ubarwieniem. Dominują odcienie brązu i beżu. Na beżowej płytce grzbietowej widnieje promieniście rozchodząca się brązowa plama. Odwłok ozdobiony jest charakterystycznym kremowo – beżowym ornamentem rozciągającym się od szypułki aż po kądziołki przędne. Beżowe kończyny charakteryzują się brązowymi pasami. Można zaobserwować delikatny fioletowy połysk w okolicach wzgórka ocznego, bocznych krawędzi karapaksu oraz na udach. Poecilotheria tigrinawesseli charakteryzuje się dużą zmiennością kolorystyczną w trakcie cyklu wylinkowego. Zaraz po procesie linienia pająk nabiera fioletowego połysku widocznego już prawie na całej stronie grzbietowej. Przed wylinką zaś ptasznik ten mocno ciemnieje. Pogłębia się koloryt brązowych elementów, tak, że wyglądają na czarne. Zanika fioletowy połysk.

Długość życia

Samice tego gatunku dożywają tylko 15 lat, zaś samce giną około pół roku po ostatniej wylince (w zależności od temperatury, żywot samca może się skracać i wydłużać).

Występowanie i biotop

Gatunek ten można spotkać na obszarze regionów Anantagiri, Araku i Paderu w Indiach. Zamieszkuje korony drzew lasów damarzykowych (najczęściej dziuple ptaków).
 


Indie, okolice Araku. Źródło: http://www.panoramio.com/photo/40971593


Terrarium

Terrariumdla dorosłego osobnika powinno mieć wymiary około 30/30/40(dł./szer./wys.) cm. Otwierana powinna być przednia szyba. Konieczna jest wentylacja np. w postaci pasków z nawierconej aluminiowej płytki. Druciane i plastikowe siatki nie są najlepszym rozwiązaniem, gdyż mogą zostać przegryzione. Młode osobniki trzymamy w pudełkach po kliszy lub pojemnikach na mocz. Wraz ze wzrostem przekładamy je do coraz większych „terrariów” – istotne żeby pojemniki te były zorientowane pionowo, czyli wysokość była większa od szerokości i długości. Hodowcy stosują z powodzeniem pudełka po sałatkach, czekoladkach, wacikach do uszu itp. Terrariumpowinno być ustawione z dala od kaloryfera, głośników, wszelkich sprzętów powodujących drgania, w miejscu spokojnym, gdzie nie będzie narażone na bezpośrednie działanie promieni słonecznych, strącenie z półki lub potłuczenie. Jako podłoża używamy kwaśnego torfu, włókna kokosowego lub ich mieszanki. Powinniśmy umieścić w terrarium jakiś konar lub korzeń. Pająki te budują gniazda z pajęczyny i wstawianie sztucznych kryjówek jest zbędne. Warto jednak tak zaaranżować wystrój terrarium by ułatwić pająkowi budowę gniazda.

Temperatura i wilgotność

Optymalna temperatura za dnia powinna wahać się pomiędzy 25 a 28°C za dnia i między 21 a 23°C nocą. Ptasznik ten wymaga utrzymywania wilgotności w granicach 65-75%.
Jeżeli chcesz dowiedzieć się czego używać do ogrzewania i oświetlania w terrarium – przeczytaj ten artykuł: Ogrzewanie i Oświetlenie.

Żywienie

Jeżeli chcesz dowiedzieć się czym karmić ptasznika przeczytaj artykuł: Żywienie.

Dymorfizm płciowy

Dorosły samiec tego gatunku bardzo różni się od samicy. Brązowe i beżowe elementy zlewają się ze sobą i nabierają wyblakłego kolorytu w odcieniu brązu. Ponadto na płytce grzbietowej i na wierzchnich stronach odnóży widać przygaszony, fioletowy połysk. Dorosły samiec jest smuklejszy i mniejszy od samicy oraz ma dłuższe odnóża. Jak wszystkie samce pająków, wyposażony jest w bulbusy umieszczone na końcach nogogłaszczek, jest to narząd, w którym samiec przechowuje nasienie. Brak haków goleniowych na pierwszej parze odnóży krocznych. Rozpoznanie płci jest możliwe już u niedorosłych osobników na podstawie różnicy w budowie płytki i szczeliny płciowej oraz po obserwacji wnętrza wylinki i obecności spermateki.

Identyfikacja

Klucz do identyfikacji Poecilotheria spp. autorstwa Tomasza Drożdżala.

Rozmnażanie

Gatunek ten, jak wszystkie z tego rodzaju, jest niezwykle trudny do rozmnożenia. Samica najczęściej pożera samca, zanim ten spróbuje się zbliżyć. Jeśli jednak samica go zaakceptuje to mogą żyć ze sobą, aż do naturalnej śmierci samca. Pierwsza próba zapłodnienia zwykle kończy się niepowodzeniem, dlatego też samiec powinien zostać z samicą w jednym pojemniku na okres około dwóch tygodni, wtedy dopiero mamy jako taką pewność, że samica została zapłodniona. Sam akt ciężko zaobserwować, ponieważ dochodzi do niego w nocy lub o świcie. Samica może długo zwlekać ze złożeniem kokonu, czekając na odpowiednie warunki, może to być nawet kilka miesięcy. Najlepiej zostawić kokon pod troskliwą opieką samicy, wtedy jest większe prawdopodobieństwo udanego kokonu. Inkubacja trwa do 2 miesięcy.


Dopuszczanie, zdjęcie autorstwa laederona.

Raport rozmnożenia laederona.

Uwagi

Młode tego gatunku, podobnie jak pozostałych z tego rodzaju, można hodować grupowo. Występuje niski lub nawet zerowy wskaźnik kanibalizmu, nawet między podrostkami. Oczywiście trzeba zapewnić odpowiednią ilość pokarmu. Drugi człon nazwy gatunkowej nosi nazwę po duńskim badaczu Henrku Wesselu Franku, który odkrył i opisał ten gatunek. Nie można zapomnieć również o Thorstenie Kroesie, Thomasie Märklinie i Henriku Krehenwinklu, którzy także zaliczają się do odkrywców owego ptasznika. Gatunek znajduje się na liście CITES.

Ocena

(zobacz skalę ocen)
jad: 4
szybkość: 3
temperament: 3
trudność hodowli: 4
podatność na błędy hodowców: 3
ocena ogólna: 17
Polecany dla bardzo zaawansowanych hodowców.

Źródła:

Poprawki: baniol & Obli
Wykresy: Skrzypol

Tekst pochodzi z arachnea.org. Więcej informacji w stopce.

Liczba wyświetleń: 5

Post Comment

Wykryto AdBlock! Wyłącz AdBlock, aby kontynuować korzystanie ze strony. Prawy górny róg przeglądarki.