Brachypelma emilia – ptasznik

Brachypelma emilia
(White, 1856)

Autor zdjęcia Andrzej Piróg

Spis treści

Nazewnictwo

Nazwa łacińska: Brachypelma emilia
Nazwa angielska: Mexican True Red Leg

Wygląd

Ptaszniki z tego gatunku osiągają około 5 – 6 cm samego ciała, rozpiętość odnóży sięga do 13-14 cm. Jest to pięknie wybarwiony pająk. Można spotkać kilka charakterystycznych wybarwień, od żółtego po jasno pomarańczowy. W tych kolorach wybarwiona jest środkowa część odnóży ptasznika, oraz część karapaksu, na którym możemy zauważyć charakterystyczną czarną strzałkę. Odwłok czarny, z grubymi w zależności od odmiany pomarańczowymi lub żółtawymi włoskami.

Długość życia

Samica w odpowiednich warunkach może przeżyć więcej niż 20 lat, samiec krócej około roku od ostatniej wylinki.

Występowanie i biotop

W naturze można go spotkać na terenach Meksyku, Panamy, Kostaryki, zamieszkuje tereny półpustynne oraz wilgotne lasy tropikalne.

Cechy szczególne i ciekawostki

Brachypelma emilia nie posiada jadu niebezpiecznego dla człowieka. Tak jak wszystkie inne ptaszniki z rodzaju Brachypelma został objęty Konwencją Waszyngtońską (CITES).

Terrarium

Terrariumdla dorosłego osobnika powinno mieć wymiary około 30/30/25(dł./szer./wys.) cm. Może być otwierane z przodu lub góry. Konieczna jest wentylacja w postaci pasków z nawierconej aluminiowej płytki. Druciane i plastikowe siatki nie są najlepszym rozwiązaniem, gdyż mogą zostać przegryzione.
Młode osobniki trzymamy w pudelkach po kliszy lub pojemnikach na mocz. Wraz ze wzrostem przekładamy je do coraz większych „terrariów”. Hodowcy stosują z powodzeniem pudełka po sałatkach, czekoladkach, wacikach do uszu, pojemniki na żywność różnych rozmiarów itp. Popularne są także faunaboxy różnych rozmiarów, które dość tanio można dostać w sklepach zoologicznych.

Terrariumpowinno być ustawione z dala od kaloryfera, głośników, wszelkich sprzętów powodujących drgania, w miejscu spokojnym, gdzie nie będzie narażone na bezpośrednie działanie promieni słonecznych, strącenie z półki lub potłuczenie.

Jako podłoża używamy kwaśnego torfu, włókna kokosowego lub ich mieszanki, grubość podłoża powinna wynosić ok. 5- 7 cm, co umożliwia pająkowi kopanie i zapewnia utrzymanie odpowiedniej wilgotności. Powinniśmy zapewnić pająkowi kryjówkę, którą można zrobić z łupiny kokosa lub ceramicznej doniczki. Tylna ścianę terrarium możemy wykonać z korka, kory, słomianki lub zaprawy tynkarskiej bądź styropianu pomalowanych farbą wszystko zależy od naszych zdolności i pomysłowości. Jako wystrój wykorzystujemy korzenie, kawałki kory, łupiny orzecha kokosowego wszystko najlepiej odpowiednio zabezpieczone przed wilgocią nietoksycznym lakierem bezbarwnym. Terrariummożemy obsadzić żywymi roślinami, ale najczęściej zostają one zniszczone przez mieszkańca, najlepiej spisują się sztuczne rośliny.

Temperatura i wilgotność

Temperatura w przedziale 25-27°C z nocnym spadkiem do około 22°C, wilgotność powinna wynosić około 65-70%.
Jeżeli chcesz dowiedzieć się czego używać do ogrzewania i oświetlania w terrarium – przeczytaj ten artykuł: Ogrzewanie i Oświetlenie.

Żywienie

Jeżeli chcesz dowiedzieć się czym karmić ptasznika przeczytaj artykuł: Żywienie.

Dymorfizm płciowy

Samica mocniej zbudowana od samca, choć często o mniejszej rozpiętości odnóży. Samiec ma haki na goleniach pierwszej pary odnóży i narządy kopulacyjne na nogogłaszczkach. Ubarwienie obu płci zbliżone. Rozpoznanie płci jest możliwe już u niedorosłych osobników po szczegółach budowy płytki i szczeliny płciowej.

Rozmnażanie

Nieco trudniejsze niż u innych Brachypelma. Samica powinna mieć, co najmniej 4-5 lat, gdyż młodsze prawie nigdy nie robią kokonu po kopulacji. Sam akt płciowy przebiega zazwyczaj spokojnie i bez problemu. Po kopulacji należy umożliwić samcowi ucieczkę, gdyż samica może być agresywna. Kokon jest budowany po 4-9 miesiącach. Najczęściej zawiera 500-800 jaj. Nimfy wylęgają się po ok.5-6 tygodniach i stają się pajączkami po kolejnych 40-50 dniach.