Cyriocosmus ritae – ptasznik

Cyriocosmus ritae
(Pérez-Miles, 1998)

Nazewnictwo

Nazwa łacińska: Cyriocosmus ritae
Nazwa angielska: Peruvian Black & White Dwarf

Wygląd

Młode osobniki: Po przejściu wylinki z NII osiągają wielkość ok 5-7 mm. U młodych osobników można dostrzec charakterystyczny czarny ornament na karapaksie oraz czarne chelicera, owalne lusterko, jasnopomarańczowe pasy po bokach czarnego odwłoku. Coxa, trochanter, patella, tibia, metatarsus również jasnopomarańczowe, femora i tarsus czarne. Kądziołki przędne kremowe.

Podrostki: Odwłok czarny z widocznym lusterkiem w kolorze rdzawym oraz jasnymi (prawie białymi) pasami po bokach. Karapaks również kremowy, a na nim wyraźny czarny ornament. Coxa, trochanter, patella, tibia, metatarsus jasno pomarańczowe/kremowe; femora oraz tarsus czarne. Kądziołki kremowe. Chelicera czarno-kremowe. Z czasem u podrostków ciemnieją kądziołki przędne, tibia i metatarsus; natomiast coraz jaśniejsze są patella i chelicera.

Dorosła samica: Odwłok czarny z rdzawym lusterkiem w kształcie podobnym do serca, dwoma symetrycznie położonymi kropkami (między lusterkiem, a karapaksem) oraz z pięcioma parami przecinających go po bokach kremowymi paskami. Karapaks jasno pomarańczowy/rdzawy z czarnym ornamentem. Coxa, trochanter i część femora są tego samego koloru co karapaks. Końcówki femora od strony patella są już czarne. Patella są prawie białe/jasne kremowe, również chelicera w tym kolorze. Tibia, metatarsus i tarsus oraz kądziołki przędne dorosłych samic są czarne/ciemno szare.
Wentralna część odwłoka jest jasna z ciemno szarym geometrycznym ornamentem który zaczyna się pod płytką płciową, a kończy przy kądziołkach przędnych. Samice dorastają do 3 – 3,5cm długości ciała. Łączna długość rozstawu odnóży to ok 6 cm.

Dorosły samiec: Jak cały rodzaj dorosłe osobniki tego gatunku posiadają haki goleniowe oraz bulbusy na nogogłaszczkach. Odwłok czarny z lusterkiem w kształcie podobnym do serca intensywnego pomarańczowego/rdzawego koloru, dwoma symetrycznie położonymi kropkami (między lusterkiem, a karapaksem; są słabo widoczne u dorosłych samców) oraz z pięcioma parami przecinających go po bokach białymi pasami. Karapaks bardzo jasny kremowy/biały z czarnym ornamentem (ornamenty dorosłych osobników różnią się kształtem). Coxa, trochanter i część femora są tego samego koloru co karapaks. Końcówki femora od strony patella są już czarne. Patella są są białe, tego samego koloru są chelicera oraz metatarsus (zwłaszcza na I parze odnóży krocznych). Tibia i tarsus oraz kądziołki przędne dorosłych samców są czarne/ciemne szare. Samce dorastają do 2-2,5 cm długości ciała. Łączna długość rozstawu odnóży to ok 6-7 cm.

Opis ubarwienia w/w osobników jest oparty na C. ritae pochodzących z Peru.
Różnice między osobnikami z Brazylii i Peru to przede wszystkim inny kształt ornamentu na karapaksie oraz brak (u „formy barwnej” z Brazylii) symetrycznych jasnych kropek na odwłoku (między lusterkiem, a karapaksem).

Długość życia

Jak u wszystkich przedstawicieli rodzaju Cyriocosmus jest stosunkowo krótka. Samice dożywają do 7-8 lat przy dobrych warunkach, a samce giną zazwyczaj po kilku miesiącach od ostatniej wylinki.

Występowanie

Brazylia – stan Acre: Rio Banco, Humaitá; Peru: Colonia.
W naturze zamieszkują lasy tropikalne lub ich pogranicza, gdzie adaptują szczeliny przy korzeniach drzew, spróchniałe gałęzie lub już istniejące naturalne jamy i wgłębienia. Na obszarze ich występowania temperatura w ciągu roku wynosi średnio 26°C, a roczna uśredniona suma opadów to ok. 3000 mm.
 

Informacje, uwagi, cechy szczególne

Występują prawdopodobnie dwie formy barwne gatunku Cyriocosmus ritae. Powyższy opis ubarwienia dotyczy osobników z Peru. Natomiast różnice między osobnikami z Brazylii i Peru to przede wszystkim inny kształt ornamentu na karapaksie oraz brak symetrycznych jasnych kropek na odwłoku (między lusterkiem, a karapaksem) u osobników z Brazylii. Gatunek stosunkowo niedawno pojawił się w Polsce i został również jakiś czas temu rozmnożony w naszym kraju. Od razu zyskał sporą popularność i obecnie nie ma problemu z dostępnością młodych osobników. Gatunek wyczesuje z odwłoka włoski parzące typu III.

Terrarium

Z racji niewielkich rozmiarów młode pająki można trzymać w kliszówkach/małe pojemniki (szczególnie ułatwi to karmienie małego pająka).
Dla podrostków odpowiednie będą terraria 7/7/7 lub pojemniki o podobnych gabarytach. Natomiast wystarczające docelowe terrarium może mieć wymiary 15/15/15 cm.

Temperatura i wilgotność

Temperatura około 24-27°C z niewielkimi spadkami nocnymi. Wilgotność na poziomie 75-85%.
Jeżeli chcesz dowiedzieć się czego używać do ogrzewania i oświetlania w terrarium – przeczytaj ten artykuł: Ogrzewanie i Oświetlenie.

Żywienie

Młode pająki najlepiej karmić wylęgiem karaczanów (świetnie w tej roli sprawdza się wylęg Panchlora nivea, który ma wymiary ok 1-3 mm), mącznika oraz świerszczy.
Cyriocosmus spp. również nie mają problemów z jedzeniem martwego pokarmu. Karmówkę należy dopasować do wielkości osobnika.
Jeżeli chcesz dowiedzieć się czym karmić ptasznika przeczytaj artykuł: Żywienie.

Dymorfizm płciowy

Dymorfizm widoczny już u podrośniętych osobników i możliwy do rozpoznania po budowie płytki płciowej. Problemem może być niewielki rozmiar ptasznika. Warto posiłkować się lupą, mikroskopem itp.
Należy również wspomnieć, że u młodych osobników budowa płytki płciowej samca i samicy jest bardzo podobna. Nawet przy rozpoznawaniu płci dorosłych osobników tylko po budowie płytki płciowej zdarza się wiele błędów.

Rozmnażanie

Samice osiągają dorosłość przy 2-2,5 cm DC. Samiec posiada po ostatniej wylince bulbusy jak i haczyki. W zależności od zachowania samicy – samca można zostawić z nią z jednym terrarium lub wyjąć po nieudanej próbie. Z własnego doświadczenia wiem, że samice bywają agresywne wobec samców i bardzo łatwo o konsumpcję partnera. Sama kopulacja może trwać nawet dwie, trzy godziny! Po udanej kopulacji polecam wyciągnąć samca od samicy. Warto powtarzać dopuszczanie kilka razy w celu zwiększenia szansy na kokon. Kokon tworzony przez samicę po 3-4 tygodniach od kopulacji. Po około miesiącu w kokonie powinny być już nimfy. Liczba jaj w kokonie to 100-150 sztuk – informacje zaczerpnięte z raportów rozmnożeń.

Ocena

(zobacz skalę ocen)

jad: 1
szybkość: 1
temperament: 1
łatwość hodowli: 2
podatność na błędy hodowców: 2
ocena ogólna: 7
Polecany dla początkujących terrarystów. Problemem mogą być jedynie ich niewielkie rozmiary.

Źródła:

• Fukushima, C.S., R. Bertani & P.I. da Silva, Jr. 2005. Revision od Cyriocosmus Simon, 1903, with notes on the genus Hapalopus Ausserer, 1875 (Araneae: Theraposidae); Zootaxa 846: 1-31;
• Kaderka, R. 2007. Cyriocosmus perezmilesi sp. n. from Bolivia (Araneae: Theraphosidae: Theraphosinae). Revta Ibérica Aracnol. 14: 63-68 [p. 64, f. 1-8].
• Kaderka, R. 2010. Cyriocosmus venezuelensis sp. n. from Venezuela (Araneae: Theraphosidae: Theraphosinae). Revista Ibérica Aracnología 18: 87-96
• http://www.arachnoboards.com/ab/
• www.theraphosidae.cz/
• doświadczenia własne

Opracowanie: Obli
Wykresy: Skrzypol

Tekst pochodzi z arachnea.org. Więcej informacji w stopce.

Liczba wyświetleń: 8