Thrixopelma cyaneolum
(Schmidt, 2005)
Nazewnictwo
Nazwa łacińska: Thrixopelma cyaneolum
Nazwa angielska: brak
Wygląd
Thrixopelma cyaneolum to gatunek średniej wielkości. Samice osiągają ok. 5 cm długości ciała. Samce nieznacznie mniejsze, o dłuższych odnóżach i nie tak masywnej budowie ciała jak samice. Młode osobniki odznaczają się różowawym karapaksem oraz nieco ciemniejszym odwłokiem pokrytym rudawymi włoskami. Ptaszniki z tego gatunku charakteryzują się już w początkowych fazach wzrostu dobrze widocznym „lusterkiem” zachodzącym na 1/3 powierzchni wierzchniej odwłoku. Odnóża podrostków są ciemne, wpadające w granat. Dorosłe osobniki niezależnie od płci nie różnią się od siebie w wyglądzie. Odwłok dojrzałych osobników jest ciemny, pokryty rudawymi włoskami. Podobnie jak u młodych „lusterko” jest dobrze widoczne, koloru złotawego. Karapaks tuż po wylince jest wyraźnie atramentowego zabarwienia, jednak z czasem staje się on wypłowiały i przybiera szarawą barwę. Odnóża dorosłych osobników są koloru atramentowego, z wyraźnymi ornamentami w postaci podwójnych lub pojedynczych kresek (w zależności od segmentu odnóża) koloru blado złotego. Jedynie femury są jednolicie niebieskawe, pozbawione ornamentu. Charakterystyczne kreski na odnóżach przypominają te, występujące u Aphonopelma Seemanni, przez co młode osobniki tych gatunków mogą być mylone. Cechą, po której łatwo można rozpoznać oba gatunki, to „lusterko” nie występujące u A. seemanni.
Długość życia
Ptasznik dojrzewa długo. Bywa, że 6 letnie samice mają zaledwie 4cm długości ciała i nie chcą kopulować z samcami. Daje to niejako podstawy by przypuszczać, że przedstawiciele tego gatunku są ptasznikami długowiecznymi, które mogą teoretycznie dożyć 20 lat. Jednak zbyt krótki „staż” tego gatunku w hodowlach nie pozwala potwierdzić tych danych. Samce żyją około 1 roku po ostatniej wylince.
Występowanie i biotop
Thrixopelma cyaneolum jest gatunkiem dziko występującym w Peru. Zamieszkuje on wilgotne górskie lasy. Na gniazdo adoptuje zwykle zagłębienia w podłożu lub sam kopie płytką norkę. Jednak mimo to często aktywnie żeruje po zmierzchu opuszczając gniazdo.
Cechy szczególne i ciekawostki
Thrixopelma cyaneolum była sprzedawana w przeszłości pod nazwą Homoeomma sp. Blue, Homoeomma sp Blue Small, Euathlus (Paraphysa) pulcher(r)imaklassi oraz rzadziej jako gatunki z rodzaju Cyclosternum oraz Grammostola. Przy chęci zakupu tego gatunku należy zatem odróżnić różne nazwy handlowe od nazwy gatunkowej, która została ostatecznie ustalona w roku 2005. Ponadto nazwa nadana przez dystrybutora/sprzedawcę może być błędna w odniesieniu do konkretnego, sprzedawanego osobnika.
– Euathlus pulche(r)rimaklassi – to gatunek pochodzący z Ekwadoru dorastający do 7cm długości ciała, z charakterystycznym karapaksem porośniętym srebrzystymi włoskami, które układają się w falisty wzór. E. pulche(r)rimaklassi nie posiada ponadto „lusterka”, co może być pomocnym faktem przy klasyfikacji młodszych osobników. Jest to gatunek bardzo rzadki w naszych hodowlach.
– Homoeomma sp. – pod tą nazwą sprzedawane były w przeszłości T. cyaneolum, jednak hodowcy niepotrzebnie zaczęli nazywać również prawdziwe Homoeomma sp. jako T. cyaneolum co wywołało spore zamieszanie. Jako gatunek bliżej nie opisany/sklasyfikowany jedynym wyznacznikiem podczas jego opisu powinne być cechy wykluczające przynależność danego osobnika do gatunku T. cyaneolum.
Co ciekawe to fakt, że hodowcy często nieświadomie posiadali w swoich hodowlach Thrixopelma cyaneolum, która w handlu występuje od przeszło 10 lat. Jednak nazwa jaką opatrzono owe osobniki była jedynie formą handlową (głównie Homoeomma sp. i E. Pulche(r)rimaklassi).
Terrarium
Terrariumdla Thrixopelma cyaneolum powinno przypominać jak najbardziej naturalne środowisko ptasznika. Ze względu wielkość zwierzęcia rozmiary terrarium o dnie 20cm x 30cm w zupełności wystarcza. Konieczna jest warstwa podłoża składająca się z mieszaniny torfu, substratu kokosowego i gliny, co daje możliwość wykopania norki przez ptasznika. Odpowiednie udekorowanie terrarium konarami, może skłonić ptasznika do zamieszkania zagłębienia, które sami dla niego wykonamy. Z racji, że gatunek ten nie bywa zbyt duży i masywny można zasadzić w zbiorniku żywe rośliny, które z kolei pozwalają utrzymać odpowiedni mikroklimat w terrarium. Warto wyposażyć zbiornik w pojemnik z wodą. Thrixopelma cyaneolum podobnie jak np. Grammostola często przez bardzo długi czas stroni od pobierania pokarmu. W okresach takiego swoistego postu ptasznik częściej korzysta z wody w miseczce, która utrzymuje zwierzę w dobrej kondycji.
Temperatura i wilgotność
W rejonach występowania omawianego gatunku często dochodzi do sporych amplitud temperatury. Stąd też można zaryzykować stwierdzeniem, że ptasznik ten jest tolerancyjny na podobne wahania temperatury w naszych terrariach. Jednak każdemu zwierzęciu należy zapewnić optymalne warunki hodowlane. W przypadku T. cyaneolum wystarczającą temperaturą będzie temperatura domowa (~24°C), a więc dodatkowe ogrzewanie jest zbędne. Wilgotność w terrarium omawianego gatunku jest uzależniona od dostępności zbiornika z wodą dla ptasznika. Gdy taki pojemnik występuje, wilgotność w terrarium może być niska. Jeżeli trzymamy zwierzę w zbiorniku bez źródła wody, wtedy należy utrzymywać część podłoża w stanie wilgotnym.
Jeżeli chcesz dowiedzieć się czego używać do ogrzewania i oświetlania w terrarium – przeczytaj ten artykuł: Ogrzewanie i Oświetlenie.
Żywienie
Jeżeli chcesz dowiedzieć się czym karmić ptasznika przeczytaj artykuł: Żywienie.
Dymorfizm płciowy
Samiec i samica z tego gatunku nie różnią się w wyglądzie zewnętrznym, aż do dojrzałego stadium. Samiec posiada na przedniej parze odnóży haczyki, a na nogogłaszczkach bulbusy. Jest smuklejszy od samicy, ma dłuższe odnóża, „lusterko” jest mniej widoczne. Ponadto na odnóżach zaobserwować można malutkie kolce. Jednym ze sposobów odróżnienia płci u niedorosłych osobników, jest przyjrzenie się szczelinie płciowej. „Kieszonka” ta u samicy jest ewidentnie wypukła, zgrubiona, układająca się w lekki łuk. Szczelina płciowa u samca to jedynie jaśniejsza kropka pośrodku prostego odcinka między pierwszą parą płucotchawek. Innym sposobem rozpoznania płci, jest przyjrzenie się wylince, na której u samicy widoczna powinna być spermateka.
Rozmnażanie
Rozmnażanie przebiega podobnie jak u innych przedstawicieli tego rodzaju. T. cyaneolum dojrzewa stosunkowo długo, bywa że 6 letnie samice nie chcą kopulować z samcem. Gdy skompletujemy parę, sam akt zapłodnienia powinien przebiegać bez komplikacji, samica rzadko przejawia agresję wobec samca. Kokon jest składany po minimum 3 miesiącach, a czas oczekiwania na jego złożenie może trwać równie dobrze rok czasu. W kokonie znajduje się ok. 100-200 jajeczek, które wylęgają się po 4 tygodniach by po kolejnych 4 tygodniach stać się samodzielnymi ptasznikami.
Ocena
jad: 1
szybkość: 2
temperament: 2
trudność hodowli: 3
podatność na błędy hodowców: 3
ocena ogólna: 11
Polecany dla średnio zaawansowanych hodowców.
Źródła:
- http://www.arachnoboards.com/ab/
- Norman I. Platnick – The World Spider Catalog
- własne
Tekst pochodzi z arachnea.org. Więcej informacji w stopce.
Liczba wyświetleń: 5