Encyocratella olivacea – ptasznik

Encyocratella olivacea
(Strand, 1907)

Prawie dorosłe osobniki E. olivacea.

Spis treści

Nazewnictwo

Nazwa łacińska: Encyocratella olivacea
Nazwa angielska: Usambara Black-femured Baboon

Wygląd

Wielkość dorosłej samicy około 5.5 cm, czasem mniej. Samca 3.5 cm. Podstawą ubarwienia jest żółć. Na tarczy grzbietowej rozchodzi się ciemniejszy wzór w kształcie gwiazdy. Odwłok żółty naznaczony licznymi czarnymi plamkami. Odnóża posiadają czarne uda. Starsze samice tracą atrakcyjne ubarwienie i robią się wyjątkowo bure. Młode ciemno szare z żółtawym, podchodzącym pod pomarańcz odwłokiem. Także nakropione licznie czarnymi plamkami. Duże podobieństwo do młodych P. murinus. Według Gallona E. olivacea można określić ptasznikiem o nadrzewnym trybie życia.

Długość życia

Do końca nie wiadomo. Samica prawdopodobnie około 15 lat. Samiec około roku po ostatniej wylince.

Występowanie i biotop

Gatunek endemiczny występujący w północnej Tanzanii. Występujący w Parku Narodowym Arusha obejmującym wschodnie stoki góry Meru. Gatunek górski znajdowany w strefie lasu deszczowego góry Meru znajdującej się na wysokości 2000m – 2700m n.p.m. gdzie na każde 100m odnotowuje się spadek temperatury o 0.5 st C. Dokładne dane odnośnie temperatury i opadów, w miejscu występowania tego gatunku, znajdują się na wykresach poniżej.

Terrarium

Dla dorosłego osobnika wystarczające będzie terrarium o wymiarach 20/20/40 (dł/szer/wys) cm, lecz równie dobrze może być i większe.

Temperatura i wilgotność

Na wolności temperatura maksymalna za dnia dochodzi do 25°C a średnia roczna oscyluje w około 21°C. W nocy maksymalna 12°C a średnia roczna 9°C. Także temperatura pokojowa w zupełności wystarczy i niewskazywane jest przekraczanie górnych granic temperatur dziennych naturalnego środowiska w którym występuje. Wilgotność wysoka, na poziomie 70-80% a nawet więcej.
Jeżeli chcesz dowiedzieć się czego używać do ogrzewania i oświetlania w terrarium – przeczytaj ten artykuł: Ogrzewanie i Oświetlenie.

Żywienie

Jeżeli chcesz dowiedzieć się czym karmić ptasznika przeczytaj artykuł: Żywienie.

Dymorfizm płciowy

Dojrzałe samce posiadają bulbusy na nogogłaszczkach. Samice większe, krępej budowy. Samice nie posiadają spermateki charakteryzującej inne gatunki samic ptaszników.

Różnice w budowie płytki płciowej młodych osobników E. olivacea. Zdjęcia autorstwa Pasi.

Rozmnażanie

Niełatwe ze względu na trudność skompletowania dorosłej pary. Samica składa kokon po około dwóch miesiącach. Po kolejnych dwóch mamy już młode. Liczba jaj w kokonie 30-90 zależnie od wieku oraz kondycji samicy.

N2. Zdjęcie autorstwa Chris Allen „syndicate” z www.arachnoboards.com.

L2. Zdjęcie autorstwa Chris Allen „syndicate” z www.arachnoboards.com.

Uwagi

Znane są dwie drogi opisania tego gatunku. Mianowicie:
1. Encyocratella olivacea została opisana przez Strand’a w 1903 roku.
2. W 2003 r. Richard Gallon na podstawie holotypu samicy (wielkość 3.4 cm) opisał Xenodendrophila gabrieli która to potem okazała się tym samym gatunkiem. Gatunek olivacea jest jedynym przedstawicielem rodzaju Encyocratella. Pająk niezwykle defensywny, szybki i nerwowy. Mimo iż młode zazwyczaj salwują się ucieczką do gniazda wraz z wiekiem sytuacja na ogół się zmienia i nie wahają się przed ukąszeniem. Pająk posiadający umiejętność strydulowania. Plecie duże ilości efektownie wyglądającej pajęczyny. Już młode osobniki są jednymi z najlepszych tkaczy pajęczynowych gniazd wśród ptaszników. E. olivacea cechuje się silnym jadem jak większość afrykańskich ptaszników. Nie wyczesuje włosków parzących. Jako jeden z dwóch gatunków ptasznika, samica nie posiada spermateki, ale na wylince dużych sztuk wyraźnie widoczna jest błona.

Ocena

(zobacz skalę ocen)

jad: 4
szybkość: 3
temperament: 3
łatwość hodowli: 3
podatność na błędy hodowców: 2
ocena ogólna: 15
Polecany dla bardzo zaawansowanych hodowców ze względu na szybkość, siłę jadu i temperament.

Źródła:

Gallon, R.C. 2003. A new African arboreal genus and species of theraphosid spider (Aranae, Theraphosidae, Stromatopelminae) which lacks spermathecae. Bulletin of the British Arachnological Society 12(9): 405-411.
Kumar, V.S. 2004. The first captive breeding of the arboreal African baboon spider Xenodendrophila gabrieli. Journal of the British Tarantula Society 19(3): 82-91.
http://www.baboonspiders.de
http://tarantulas.tropica.ru/
Norman I. Platnick – The World Spider Catalog
Arachnoboards, www.arachnoboards.com