1 gwiazdka2 gwiazdki3 gwiazdki4 gwiazdki5 gwiazdek (5 votes, average: 5,00 out of 5)
Loading...
3
0

Lasiodora parahybana – ptasznik

Lasiodora parahybana
(Mello-Leitao, 1917)


Zdjęcie autorstwa Violator

Nazewnictwo

Nazwa łacińska: Lasiodora parahybana
Nazwa angielska: Brazilian salmon pink

Wygląd

Ptaszniki z gatunku Lasiodora parahybana są wyjątkowo duże, uznane za drugie, co do wielkości ptaszniki na świecie (zaraz za Theraphosa blondi). Dorosła samica osiąga około 10 cm samego ciała oraz 27 cm rozpiętości odnóży. Jest to masywny, mocno owłosiony ptasznik. Przy małych rozmiarach często mylony z Brachypelma albopilosum, jednak przy dorosłym osobniku pomyłka z racji rozmiarów jest niemożliwa. Ubarwienie całego ciała jest od odcieni szarości do czerni. Wyjątkowo gęste i długie włosy porastają całe ciało. U dorosłych osobników można zaobserwować jaśniejsze pasy na kolanach.

Długość życia

Samice w dobrych warunkach dożywają 20 lat, samce około rok po ostatniej wylince, czyli 3-4 lata.

Występowanie i biotop

Występuje w Brazylii, zamieszkuje lasy na sawannach środkowo-brazylijskiej. Naziemny, żyje w wykopanych przez siebie norach.

Cechy szczególne i ciekawostki

Bardzo popularny, szczególnie wśród początkujących hodowców pająk, słabło jadowity – jednak nadrabia to ilością jadu ze względu na swe rozmiary. Może być agresywny. Jedną z metod obronnych jest wyczesywanie włosków parzących z odwłoka. Istnieją przypuszczenia, że parahybana pozostawione bez kryjówki oraz narażone na silne oświetlenie płowieją i zmieniają kolor na brązowy, czasami nawet rudy. Po wylince odzyskują dawne ubarwienie.

Terrarium

Terrariumdla dorosłego osobnika powinno mieć wymiary około 40/30/30(dł./szer./wys.) cm. Może być otwierane z przodu lub góry. Konieczna jest wentylacja w postaci pasków z nawierconej aluminiowej płytki. Druciane i plastikowe siatki nie są najlepszym rozwiązaniem, gdyż mogą zostać przegryzione.
Młode osobniki trzymamy w pudełkach po kliszy lub pojemnikach na mocz. Wraz ze wzrostem przekładamy je do coraz większych „terrariów”. Hodowcy stosują z powodzeniem pudełka po sałatkach, czekoladkach, wacikach do uszu, pojemniki na żywność różnych rozmiarów itp. Popularne są także faunaboxy różnych rozmiarów, które dość tanio można dostać w sklepach zoologicznych.

Terrariumpowinno być ustawione z dala od kaloryfera, głośników, wszelkich sprzętów powodujących drgania, w miejscu spokojnym, gdzie nie będzie narażone na bezpośrednie działanie promieni słonecznych, strącenie z półki lub potłuczenie.

Jako podłoża używamy kwaśnego torfu, włókna kokosowego lub ich mieszanki, grubość podłoża powinna wynosić ok. 5- 7 cm, co umożliwia pająkowi kopanie i zapewnia utrzymanie odpowiedniej wilgotności. Powinniśmy zapewnić pająkowi kryjówkę którą można zrobić z łupiny kokosa lub ceramicznej doniczki. Tylną ścianę terrarium możemy wykonać z korka, kory, słomianki lub zaprawy tynkarskiej bądź styropianu pomalowanych farbą wszystko zależy od naszych zdolności i pomysłowości. Jako wystrój wykorzystujemy korzenie, kawałki kory, łupiny orzecha kokosowego wszystko najlepiej odpowiednio zabezpieczone przed wilgocią nietoksycznym lakierem bezbarwnym. Terrariummożemy obsadzić żywymi roślinami, ale najczęściej zostają one zniszczone przez mieszkańca, najlepiej spisują się sztuczne rośliny.

Temperatura i wilgotność

Temperatura powinna wynosić około 24-27°C, w nocy może trochę spadać kilka°C jednak dolna granica wynosi 20°C. Odpowiednia wilgotność to 70%.
Jeżeli chcesz dowiedzieć się czego używać do ogrzewania i oświetlania w terrarium – przeczytaj ten artykuł: Ogrzewanie i Oświetlenie.

Żywienie

Jeżeli chcesz dowiedzieć się czym karmić ptasznika przeczytaj artykuł: Żywienie.

Dymorfizm płciowy

Samica jest mocniej zbudowana i większa od samca, który może mieć jednak większy rozstaw odnóży. Ubarwienie obu płci zbliżone. Samce mogą być mocniej owłosione od samic oraz posiadają haki na pierwszej parze odnóży i bulbusy na nogogłaszczkach. Rozpoznanie płci jest możliwe już u niedorosłych osobników po szczegółach budowy szczeliny i płytki płciowej oraz z wylinki.

Rozmnażanie

Dość proste, jeżeli jesteśmy pewni ze samica jest dojrzała – w innym przypadku chętnie atakuje, po czym zjada samca. Samca należy wyjąć zaraz po kopulacji. Kokon budowany jest po około 6-12 tygodniach, znajduje się w nim 500-2000 jaj, jednak jest prawdopodobieństwo, że nie wszystkie zostaną zapłodnione. Nimfy lęgną się po ok. 30 dniach, samodzielnymi pająkami stają się po kolejnych 6-8 tygodniach. Ocena

Ocena

(zobacz skalę ocen)

jad: 1
szybkość: 1
temperament: 3
trudność hodowli: 2
podatność na błędy hodowców: 1
ocena ogólna: 8
Polecany dla początkujących hodowców.

Źródła:

Tekst pochodzi z arachnea.org. Więcej informacji w stopce.

Liczba wyświetleń: 3

Post Comment

Wykryto AdBlock! Wyłącz AdBlock, aby kontynuować korzystanie ze strony. Prawy górny róg przeglądarki.