1 gwiazdka2 gwiazdki3 gwiazdki4 gwiazdki5 gwiazdek (5 votes, average: 5,00 out of 5)
Loading...
8
0

Heterothele villosella – ptasznik

Heterothele villosella
(Strand, 1907)

Dorosły samiec, autor zdjęcia Prz3mEk87

Nazewnictwo

Nazwa łacińska: Heterothele villosella
Nazwa angielska: Amani Chestnut Long Spinnert Baboon

Wygląd

Gatunek jest jednym z mniejszych ptaszników, rekompensującym swą wielkość ciekawym ubarwieniem. Wyraźnie zaakcentowana tarczka grzbietowa w kolorze złotym kontrastująca z czarnym tłem. Odnóża oraz szczękoczułki także szare, ciemnobrązowe z jasnymi i żółtymi włoskami. Odwłok jasnobrązowy lub beżowy z charakterystycznym ciemniejszym ornamentem: przez środek przechodzi nieregularny pasek, po bokach którego widoczne są ciemne „zygzaki”. Młode nie są tak intensywnie ubarwione jak dorosłe osobniki, z czasem nabierają złotych kolorów. Dorosłe samce tracą na ubarwieniu i ich kolory po ostatniej wylince stają się wypłowiałe. Szczególnie dobrze widać różnice na ornamencie.
Dorosłe samice zazwyczaj nie przekraczają wielkości 3 cm DC i 8 cm z odnóżami. Dojrzałe samce są małe i rzadko przekraczają 1-1,5 cm DC, lecz są spotykane i takie wielkości 2 cm DC. Niemniej gatunek i tak wyróżnia się wielkością na tle innych w obrębie rodzaju Heterothele. H. villosella posiada stosunkowo długie kądziołki przędne, dzięki którym wytwarza spore ilości pajęczyny.

Długość życia

Samica ponad 10 lat, samce żyją stosunkowo krótko po ostatniej wylince – kilka miesięcy.

Występowanie i biotop

Tanzania: rezerwat przyrody Amani, wschodnie góry Usambara. Obszerny teren występowania gatunku różnicuje biotop. Od lasów tropikalnych Gabonu do terenów suchych na płaskowyżu w centralnej Tanzanii, po góry Usambara. Dokładniejsze informacje odnośnie warunków w naturalnym środowisku (Amani) przedstawiają wykresy poniżej.
 


 


Matka z młodymi L1. Zdjęcie autostwa Starhine.

Terrarium

Optymalne będzie terrarium o wymiarach 15/15/15 cm lecz zbiornik 20/20/20 cm da swym rozmiarem spore pole do popisu w kwestii pajęczynowania. Wszelakie korzenie, pnie, patyki i kamienie znakomicie nadają się na kryjówki, które pająk wyściele gęsto przędzą. Jako podłoże można zastosować mieszkankę piasku i włókna kokosowego.
 


Terrarium15/15/15 cm z dorosłą samicą H. villosella. Zdjęcia autorstwa Starshine.

Temperatura i wilgotność

Temperatura za dnia powinna się mieścić w zakresie 24-27°C z nocnymi spadkami do 20°C, a okresowo nawet do 18. Wilgotność niższa niż dla innych gatunków tropikalnych, tolerancyjna w dużym przedziale 40-70%. H. villosella wolą niższą wilgotność, jednak podłoże nie powinno być całkiem wysuszone.
Jeżeli chcesz dowiedzieć się czego używać do ogrzewania i oświetlania w terrarium – przeczytaj ten artykuł: Ogrzewanie i Oświetlenie.

Żywienie

Jeżeli chcesz dowiedzieć się czym karmić ptasznika przeczytaj artykuł: Żywienie.
Ważne! Przypominamy, że jest to bardzo mały ptasznik, przez co pokarm powinien być odpowiednio mały.

Dymorfizm płciowy

Przy niewielkich rozmiarach jak i specyfiki gatunku rozpoznanie po płytce płciowej utrudnione we wczesnych stadiach. Dorosłe samce posiadają bulbusy na nogogłaszczkach.


Spermateka dorosłej samicy H. villosella.

Rozmnażanie

Samice są dorosłe już przy wielkości 2,5 cm DC. Dorosłe samce nie posiadają haków goleniowych! Samiec po kopulacji oddala się od samicy w błyskawicznym tempie. Liczba jaj w kokonie zazwyczaj mieści się w przedziale 50-150 sztuk. Czas złożenia kokonu od kopulacji zazwyczaj krótki – miesiąc/półtora. Odnotowano przypadek złożenia kokonu 13 dni po kopulacji. Młode można pozostawić z matką, będą razem polować w grupie. O ile zapewnimy wystarczającą ilość pokarmu, to nie powinien mieć miejsca kanibalizm wśród potomstwa.


Dopuszczanie H. villosella. Zdjęcia autorstwa Starshine.


L1 wykarmione przez matkę świerszczem. Zdjęcia autorstwa Starshine.

Uwagi

Szybki, ale niedefensywny gatunek afrykańskiego ptasznika. Od młodość tworzy spore ilości przędzy, pokrywając pajęczyną znaczną część swego terytorium. Gatunek coraz bardziej popularny w hodowlach ze względu na cenę, zachowanie, atrakcyjny wygląd i słaby potencjał jadu. Nazwa rodzajowa wzięła się od “the other thele”, co oznacza „inne thele” w nawiązaniu do Holothele czy Schismatothele, które zostały opisane przez Karsha w tym samym roku, co Heterothele. Jedną z cech charakterystycznych gatunku jest posiadanie trzeciego pazurka na ostatnim segmencie IV pary odnóży. Tak jak cała podrodzina, i ten gatunek nie posiada włosków parzących. Gatunek nadaje się do hodowli grupowej.

Ocena

(zobacz skalę ocen)
jad: 2
szybkość: 3
temperament: 1
łatwość hodowli: 2
podatność na błędy hodowców: 2
ocena ogólna: 10
Polecany dla średnio zaawansowanych hodowców.

Źródła:

  • Raab, T. & B. Drolshagen. 2007. Keeping and breeding Heterothele villosella Strand, 1907 (Theraphosidae: Ischnocolinae). Journal of the British Tarantula Society 22(3): 82-88.
  • doświadczenia innych hodowców i własne

Opracowanie: Obli
Wykresy: Skrzypol

Tekst pochodzi z arachnea.org. Więcej informacji w stopce.

Liczba wyświetleń: 8

Post Comment

Wykryto AdBlock! Wyłącz AdBlock, aby kontynuować korzystanie ze strony. Prawy górny róg przeglądarki.