Brachypelma annitha – ptasznik

Brachypelma annitha
(Tesmoingt, Cleton, Vardez, 1997)

Zdjęcie autorstwa Damjan Knafeljc

Spis treści

Nazewnictwo

Nazwa łacińska: Brachypelma annitha
Nazwa angielska: Mexican Giant Redknee

Wygląd

Dorosłe samice dorastają do 7-8 cm długości ciała i 15 cm rozpiętości odnóży. Samce nieco mniejsze. Brachypelma annitha jest pająkiem niezwykle podobnym do znacznie popularniejszej w hodowlach Brachypelma smithi. Karapaks jest czarny, na krawędziach przechodzi w kolor przytłumionej pomarańczy. Odwłok jest jednolicie czarny, wyrastają z niego jednak pojedyncze rude włoski. Rzepki B.annitha mają kolor czerwono-pomarańczowy. Jest to szczegół, który odróżnia ja od B.smithi, której rzepki nie mają aż tak intensywnego, mocno wpadającego w czerwień koloru. Golenie są czarne w górnej części a ciemnopomarańczowe w dolnej. Stopy oraz pięty są czarne. Młode osobniki, niepozorne, szaro-brązowe z czarną plamką na odwłoku.

Długość życia

Samice dożywają około 20 lat. Samce giną maksymalnie rok po ostatniej wylince.

Występowanie i biotop

Brachypelma annitha jest pająkiem Nowego Świata. Spotkać ją można w Meksyku, gdzie zasiedla tereny półpustynne.

Terrarium

Terrariumdla dorosłego osobnika powinno mieć wymiary około 30/30/25(dł./szer./wys.) cm. Może być otwierane z przodu lub góry. Konieczna jest wentylacja w postaci pasków z nawierconej aluminiowej płytki. Druciane i plastikowe siatki nie są najlepszym rozwiązaniem, gdyż mogą zostać przegryzione.
Młode osobniki trzymamy w pudelkach po kliszy lub pojemnikach na mocz. Wraz ze wzrostem przekładamy je do coraz większych „terrariów”. Hodowcy stosują z powodzeniem pudełka po sałatkach, czekoladkach, wacikach do uszu, pojemniki na żywność różnych rozmiarów itp. Popularne są także faunaboxy różnych rozmiarów, które dość tanio można dostać w sklepach zoologicznych.

Terrariumpowinno być ustawione z dala od kaloryfera, głośników, wszelkich sprzętów powodujących drgania, w miejscu spokojnym, gdzie nie będzie narażone na bezpośrednie działanie promieni słonecznych, strącenie z półki lub potłuczenie.

Jako podłoża używamy kwaśnego torfu, włókna kokosowego lub ich mieszanki. Powinniśmy zapewnić pająkowi kryjówkę, którą można zrobić z łupiny kokosa lub doniczki.

Temperatura i wilgotność

Temperatura powinna wahać się w granicach 25-27°C. W nocy wskazane jest obniżanie jej o parę stopni (jednak nie powinna spadać poniżej 20°C). Wilgotność niezbyt wysoka 60-75%.
Jeżeli chcesz dowiedzieć się czego używać do ogrzewania i oświetlania w terrarium – przeczytaj ten artykuł: Ogrzewanie i Oświetlenie.

Żywienie

Jeżeli chcesz dowiedzieć się czym karmić ptasznika przeczytaj artykuł: Żywienie.

Dymorfizm płciowy

Samica jest masywniej zbudowana od samca. Dorosły samiec ma zazwyczaj dłuższe i smuklejsze odnóża. Na goleniach pierwszej ich pary znajdują się haki służące do przytrzymywania chelicerów samicy w czasie kopulacji. Na końcach nogogłaszczek po ostatniej wylince pojawiają się także narządy kopulacyjne – bulbusy. Ubarwienie obu płci praktycznie jednakowe. Płeć można rozpoznawać już u niedorosłych pająków na podstawie budowy płytki i szczelinki płciowej.

Rozmnażanie

Rozmnażanie Brachypelma annitha nie należy do łatwych. W związku z małym rozpowszechnieniem tego gatunku w hodowlach problemem jest skompletowanie pary w odpowiednim wieku. Do rozmnażania nadają się starsze samice – 4-5 letnie. Młodszym bardzo rzadko zdarza się zrobić kokon, nawet po udanej kopulacji. Sama kopulacja przebiega zazwyczaj bezproblemowo, partnerzy nie przejawiają względem siebie agresji. Po 4-9 miesiącach samica składa kokon, który zawiera 500-800 jaj. Po 5-6 tygodniach wylęgają się nimfy, które stają się samodzielnymi pająkami po kolejnych 40-50 dniach.

Uwagi

B.annitha jest rzadkim gatunkiem w hodowlach. Jak wszystkie pająki z rodzaju Brachypelma ma spokojny charakter. Oczywiście może się nam trafić agresywny osobnik, ale prawdopodobieństwo tego jest na prawdę niewielkie. Ukąszania praktycznie się nie zdarzają. Zaniepokojony pająk może jednak wyczesać z odwłoka włoski parzące. B.annitha jest objęta Konwencją Waszyngtońską (II załącznik CITES).