Caribena laeta – ptasznik

Caribena laeta
(C. L. Koch, 1842)

Nazewnictwo

Nazwa łacińska: Avicularia laeta
Nazwa angielska: Puerto Rican Pinktoe

Wygląd

Jest to jeden z najmniejszych gatunków z rodzaju Avicularia. Dorosłe samice, czyli takie które wydają na świat młode, mierzą nieco ponad 3,5 cm długości ciała. Oczywiście starsze samice dorastają nawet do 5 cm długości ciała, przy 12 cm rozstawu odnóży. Samce rzadko przekraczają 3,5 cm długości ciała, jednak ich odnóża są stosunkowo dłuższe niż u samicy. Dorosłe osobniki obu płci są takiej samej barwy.
Kolorystyka osobników jest zmienna i zależna od wieku ptasznika. Młode (L1-3) wyglądają niemal tak samo jak młode Avicularia versicolor – włoski intensywnie niebieskiej barwy podrywają całe ich ciało. Na odwłoku posiada charakterystyczną „choinkę” również koloru niebieskiego, jednak o nieco innym odcieniu. Dlatego też małe Avicularia laeta można łatwo pomylić z Avicularia versicolor, które są również niebieskie. Cechami, według których można rozróżnić młode tych gatunków są jasne, długie włoski na odwłoku i odnóżach, które A. versicolor posiada od L1, natomiast A. laeta posiada ich niewiele, bądź jej ciało w ogóle jest ich pozbawione. Pająki obu gatunków różnią się delikatnie barwą. Niebieski kolor u A. versicolor jest opalizujący, brokatowy, natomiast u A. laeta kolor jest matowy. Od około czwartej wylinki młode zaczynają się wybarwiać. Wzór na odwłoku przybiera żółtawą barwę, następnie odnóża ciemnieją, a niebieski kolor zaczyna zanikać, ostatnie jego akcenty można zauważyć w śladowych ilościach na odwłoku. Ptasznik około 7 wylinki jest wybarwiony niemal na całym ciele na kolor kremowo-złoty. Po kolejnych wylinkach ptasznik jest już jednolicie złotawy, z karapaksem o nieco jaśniejszej tonacji. Końcówki ostatniego segmentu odnóży są jaśniejszej, kremowej barwy. Dodatkowo na odwłoku jest tzw. „lusterko”.

Długość życia

Samice ptasznika z tego gatunku żyją stosunkowo krótko, średnio do 6 lat. Samce potrafią dożyć niemal roku po ostatniej wylince.

Występowanie i biotop

Avicularia laeta można znaleźć w naturze we wschodnich rejonach Wielkich Antyli. Gatunek występuje od Puerto Rico na zachodzie, poprzez pomniejsze wyspy, aż do Wysp Dziewiczych na wschodzie archipelagu. Zamieszkuje wilgotne lasy równikowe, które są jednymi z ostatnich, które rosną na Karaibach. W wyższych partiach terenów leśnych również można spotkać te ptaszniki w tzw. lasach mglistych, które porastają szczyty górskie i spowite są chmurami. Panuje tam bardzo wysoka wilgotność oraz sporo niższa temperatura niż w lasach równikowych porastających niższe partie terenów.

 

Terrarium

Zbiornik dla tego gatunku nie musi być duży. Podstawa 20 na 20 cm w pełni wystarczy, natomiast istotniejsza jest wysokość, ponieważ ptaszniki te lubią robić oprzęd w górnych partiach terrarium. Z tego też powodu pojemnik powinien być otwierany od przodu, ponieważ ruchoma górna pokrywa mogłaby uszkodzić oprzęd ptasznika, który często opiera się o sufit terrarium. Istotnym jest wystrój zbiornika. Ptasznik ten buduje gniazda w kształcie tuby, opierając jego boki o ściany terrarium bądź wystrój. Dlatego warto umieścić w zbiorniku kawałki kory i gałęzi, aby ptasznik uwił swoje gniazdo wśród nich. Zaobserwowano w naturze, że gatunek ten często buduje oprzęd w rozecie dużych bromelii, także nic nie stoi na przeszkodzie, aby tego rodzaju roślinność umieścić w zbiorniku z ptasznikiem. Również inne rośliny sprzyjają budowie gniazda przez Avicularia, a małe gabaryty tego gatunku nie spowodują na pewno uszkodzenia roślin.
 

Temperatura i wilgotność

Z uwagi na wyspowe występowanie tego ptasznika, a szczególnie populacje które żyją w lasach mglistych, można uważać, że jest to gatunek Avicularia, który wytrzymuje niższe temperatury i wyższą wilgotność od gatunków żyjących w kontynentalnych lasach dorzecza Amazonki. Jednak należy pamiętać, że w terrarium należy zachować jak najlepsze warunki dla prawidłowego rozwoju ptasznika. Dlatego optymalna temperatura powinna oscylować w przedziale 23-26°C. Jeżeli chodzi o wilgotność, to można utrzymywać profilaktycznie ciągły stan podmokły podłoża, który sprzyja rozwojowi ptasznika i ułatwia linienie. Nie jest to zjawiskiem, które mogłoby zaszkodzić zwierzęciu, ponieważ ptasznik i tak przesiaduje głównie w swoim oprzędzie znajdującym się w górnych partiach terrarium i praktycznie nie schodzi do poziomu podłoża.
Jeżeli chcesz dowiedzieć się czego używać do ogrzewania i oświetlania w terrarium – przeczytaj ten artykuł: Ogrzewanie i Oświetlenie.

Żywienie

Jak większość ptaszników gatunek ten należy karmić odpowiedniej wielkości karaczanami i świerszczami najlepiej nie większymi niż karmiony osobnik. Jako ptasznik nadrzewny o wiele chętniej poluje na pokarm „ruchomy”, natomiast pasywna karmówka nie jest chętnie spożywana przez ten gatunek i zwykle zdąży się zakopać w podłożu zanim ptasznik go upoluje.
Jeżeli chcesz dowiedzieć się czym karmić ptasznika przeczytaj artykuł: Żywienie

Dymorfizm płciowy

Niedojrzałe osobniki można rozpoznać na podstawie różnic w budowie płytki płciowej lub wylinki. Dojrzałe samce posiadają bulbusy na nogogłaszczkach, a na pierwszej parze odnóży malutkie haki. Są też mniejsze, szczuplejsze i posiadają wydłużone kończyny.
 

Rozmnażanie

Samice mogą być dorosłe przy 3 cm DC i często tworzą niezapłodnione kokony próbne. Dopuszczanie samca do samicy zazwyczaj przebiega bez komplikacji, lecz samica może być agresywna w stosunku do niego. Czas od dopuszczania do złożenia kokonu szacuje się na 2 miesiące, jednak może to trwać nawet pół roku, w zależności od warunków hodowlanych. Po około 4 tygodniach wykluwają się nimfy. Ich liczba kształtuje się zwykle od 50 sztuk do przeszło 200 sztuk. Po kolejnych 2-3 tygodniach stają się samodzielnymi ptasznikami.
Raport rozmnożenia autorstwa iwan1987_2008

 

Uwagi

Avicularia laeta to gatunek, który nie przypomina swoim zachowaniem innych Avicularia, jakie występują w hodowlach. Jest to ptasznik, który często prezentuje postawę obronną, podrażniony kąsa. Zaniepokojony raczej ucieka. Utrzymuje się, że gatunek ten ze względu na endemiczne, wyspowe występo wanie, można rozróżnić na odmiany barwne w zależności od wyspy, na której występuje. Osobniki znalezione na St. John Island były znacznie ciemniejsze od osobników występujących na Puerto Rico. Avicularia laeta to najdalej występujący na północ gatunek z rodzaju Avicularia.
Wartym wspomnienia jest fakt, że A. laeta wstępnie została oddzielona od obecnego rodzaju, a po rewizji będzie przedstawicielem nowego rodzaju. Jednak do czasu ukazania się oficjalnej publikacji możemy utrzymywać, że Avicularia laeta to prawidłowa nazwa.

Ocena

(zobacz skalę ocen)

jad: 1
szybkość: 1
temperament: 2
łatwość hodowli: 3
podatność na błędy hodowców: 4
ocena ogólna: 11
Polecany dla średnio zaawansowanych hodowców.

Źródła:

• Caroline Sayuri Fukushima, Taxonomical revision & cladistic analysis of Avicularia Lamarck 1818 (Araneae, Theraphosidae, Aviculariinae), Institute of Biosciences.
• Lamarck, J. B. de. 1818. Histoire naturelle des animaux sans vertrbres. Paris, 5: 1-612 (Araneae, pp. 88-108)
• Arachnoboards, www.arachnoboards.com
• Norman I. Platnick – The World Spider Catalog

Poprawki: Obli

Tekst pochodzi z arachnea.org. Więcej informacji w stopce.

Liczba wyświetleń: 5