Loading...Cheiracanthium erraticum – kolczak
(Walckenaer, 1802)
Nazwa: Cheiracanthium erraticum, kolczak
Rodzina: Miturgidae
Wygląd
C. erraticum przybiera kolory jaśniejszych odcieni brązu. Są to matowe, aksamitne kolory. U samicy widoczny wyraźny kontrast pomiędzy karapaksem (ciemny brąz) i odwłokiem (jasno-brązowy, niemal kremowy). Samce mają bardziej jaskrawe kolory. Dymorfizm zauważalny również po odwłoku – u samicy owalny, u samca zdecydowanie wydłużony. Niezależnie od płci wzdłuż odwłoka biegnie ciemny pasek. Na spodzie odwłoka dwa równoległe do siebie pasy jaśniejszych, drobnych kropek. Odwłok zakończony specyficznymi, dłuższymi kądziołkami przędnymi. Ponadto w budowie zauważalne są długie przednie odnóża, nieraz przekraczające długość samego ciała, po których można je odróżnić od gatunków z rodzaju Clubionidae.
Wstępowanie i biotop
Szeroko rozpowszechniony w całej Europie oraz Azji, lecz występuje lokalnie. Typowymi siedliskami tego pająka są łąki, wrzosowiska porośnięte niską roślinnością, na ogół umiarkowanie wilgotne. W Polsce dość liczny, jednak jak wszędzie – lokalny. Coraz częściej spotykane w pobliżu zabudowań.
Biologia
Większość czasu spędzają w swoich pajęczynowych oprzędach, umieszczonych na nisko położonej roślinności. Za dnia kryją się – są zwierzętami nocnymi. Polują aktywnie. Przy łapaniu zdobyczy wykorzystują długie przednie odnóża, swoją szybkość, oraz dodatkowo mogą skakać na niewielkie odległości. Wiosną/początkiem lata osobniki te osiągają dojrzałość płciową. Do końca lata samica buduje kulisty, różowawy kokon, na który składać się może do 60 jajek. Ugryzienie przez tego pająka na pewno nie należy do przyjemnych. Ma dość silny jad i duże szczękoczułki.
Tekst pochodzi z arachnea.org. Więcej informacji w stopce.
Liczba wyświetleń: 2
