Chilobrachys fimbriatus
(Pocock, 1899)
L2. Zdjęcia autorstwa pajak_pl.
Dorosła samica. Zdjęcia autorstwa Bobaza.
Dorosły samiec Chilobrachys fimbriatus. Zdjęcie autorstwa Chris Allen „syndicate” z www.arachnoboards.com.
Nazewnictwo
Nazwa łacińska: Chilobrachys fimbriatus
Nazwa angielska: Indian Violet tarantula
Wygląd
Gatunek ten osiąga średnie rozmiary. Samice 5-6 cm długości ciała, natomiast z odnóżami około 14 cm, a dorosłe samce około 4 cm DC.
Młode osobniki są koloru brązowego, wraz ze wzrostem zaczynają się wybarwiać, a przy ok. 3 cm DC posiadają już charakterystyczne cechy ubarwienia.
Dorosłe samice mają beżowy/jasnobrązowy karapaks z czarną „maską” wokół oczu. C. fimbriatus posiada piękny miedziany odwłok ze specyficznym czarnym, symetrycznym ornamentem: jeden pasek przechodzący przez całą długość odwłoka oraz kilka poprzecznych. Odnóża są ciemne, wpadające w brąz, a najbardziej wyraziste w nich są smoliście czarne uda z granatowym połyskiem. Natomiast biodra pozostają w jasnym kolorze karapaksu. Przy odpowiednim świetle lub pod pewnym kątem większość włosków, zarówno na odnóżach, jak i na odwłoku ma różowy, fioletowy lub granatowy odcień.
Dorosłe samce mają mniej intensywne kolory (głównie widoczne na odwłoku), lecz zachowują charakterystyczne cechy ubarwienia.
Długość życia
Długość życia samicy można szacować na maksymalnie około 15 lat. Samce giną do półtora roku po ostatniej wylince.
Występowanie i biotop
Zamieszkuje tropikalne lasy deszczowe we Wschodnich Indiach (Panaja i Goa). Khandala [20°01′ N, 74°48′ E], Maharashstra, India.
W Goa panuje klimat tropikalny monsunowy, a położenie blisko morza Arabskiego sprawia, że jest tu gorąco i wilgotno przez większość roku. Maj jest najcieplejszym miesiącem: temperatury dochodzą do 35°C, a wilgotność jest wysoka. Deszcze monsunowe pojawiają się na początku czerwca i trwają do końca września. Na tym obszarze występuje krótka zima między połową grudnia, a lutym. Podczas tych trzech miesięcy temperatury wahają się od 28°C w dzień, do 21°C w nocy, a wilgotność jest umiarkowana.
Khandala, Maharashstra, Indie – naturalne środowisko Chilobrachys fimbriatus. Źródło: http://www.panoramio.com/photo/46039954
Terrarium
Terrariumdla dorosłego osobnika powinno mieć wymiary około 20/20/30 (dł./szer./wys.) cm. Lecz terrarium może mieć również orientację poziomą i być głębsze. Jeżeli chcesz dowiedzieć się więcej przeczytaj artykuł: Terrarium dla ptasznika podziemnego.
Temperatura i wilgotność
Wilgotność u tego pająka powinna wynosić około 70-80% natomiast temperatura powietrza 23-25°C, ze spadkami w nocy do 20°C.
Jeżeli chcesz dowiedzieć się czego używać do ogrzewania i oświetlania w terrarium – przeczytaj ten artykuł: Ogrzewanie i Oświetlenie.
Żywienie
Jeżeli chcesz dowiedzieć się czym karmić ptasznika przeczytaj artykuł: Żywienie.
Dymorfizm płciowy
Samica większa od samca. Ubarwienie obu płci zbliżone. Dorosłe samce nie mają haczyków na pierwszej parze odnóży, na nogogłaszczkach mają narządy kopulacyjne (tzw. bulbusy).
Różnice w budowie płytki płciowej podrośniętych osobników C. fimbriatus.
Rozmnażanie
Stosunkowo proste. Samica rzadko bywa agresywna w stosunku do samca i często mogą przebywać ze sobą przez dłuższy okres czasu. Kokon jest budowany od 3-7 miesięcy po zapłodnieniu. Kokon może zawierać nawet do 300 jaj. Młode lęgną się po ok. 20-25 dniach, samodzielnymi pająkami stają się zaś po kolejnych 4-5 tygodniach.
Kopulacja C. fimbriatus. Zdjęcie autorstwa Bobaza.
Samica z kokonem. Zdjęcie autorstwa Bobaza.
Kokon. Zdjęcie autorstwa Bobaza.
Uwagi
Gatunek przeznaczony dla hodowców posiadających już pewne doświadczenie, lecz nadaje się także na pierwszego pająka azjatyckiego. Jest to ptasznik szybki i defensywny, o dość silnym jadzie. Bardzo dużo pajęczynuje, tworząc efektowne gniazda. Jest bardzo odporny na zmiany temperatury, jak i wilgotności. Posiada zdolność strydulacji.
Ocena
jad: 4
szybkość: 3
temperament: 4
trudność hodowli: 2
podatność na błędy hodowców: 1
ocena ogólna: 14
Polecany dla doświadczonych hodowców.
Źródła:
- West, R.C., S.C. Nunn & S. Hogg. 2012. A new tarantula genus, Psednocnemis, from West Malaysia (Araneae: Theraphosidae), with cladistic analyses and biogeography of Selenocosmiinae Simon 1889. Zootaxa 3299: 1–43.
- http://www.arachnoboards.com
- Norman I. Platnick – The World Spider Catalog
- obserwacje i doświadczenia własne
Poprawki: baniol, Obli
Tekst pochodzi z arachnea.org. Więcej informacji w stopce.
Liczba wyświetleń: 7