Cyriocosmus venezuelensis – ptasznik

Cyriocosmus venezuelensis
(Kaderka, 2010)

Nazewnictwo

Nazwa łacińska: Cyriocosmus venezuelensis

Wygląd

Jeden z najmniejszych gatunków w rodzaju, według opisu R. Kaderki dorosła samica maksymalnie osiąga między 1,5, a 2 cm DC, natomiast dorosły samiec 1,2-1,5 cm DC. Wielkość maluchów po linieniu z nimfy II wynosi zaledwie około 4-5 mm z rozstawem odnóży. Gatunek bardzo podobny do Cyriocosmus elegans, ale w przeciwieństwie do niego opisywany gatunek nie posiada charakterystycznego czarnego trójkąta na karapaksie. Pająk już od młodości ubarwiony na kolorowo. Odnóża srebrzyste poza femora (które są czarne) oraz coxa (które są pomarańczowe). Szczękoczułki czarno-srebrzyste. Odwłok czarny, przecinają go po bokach jasnopomarańczowe paski, od góry tzw lusterko w kształcie serca również w blado pomarańczowym kolorze. Karapaks mocno pomarańczowy, kądziołki przędne w rdzawym kolorze. Wentralna część odwłoku posiada ciemnoszary/czarny ornament (elegans ów ornamentu nie posiada).

Długość życia

Jak u wszystkich przedstawicieli rodzaju Cyriocosmus jest stosunkowo krótka. Samice dożywają do 7-8 lat przy dobrych warunkach, a samce giną zazwyczaj po kilku miesiącach od ostatniej wylinki.

Występowanie i biotop

Wenezuela – stan Lara: Carora i stan Carabobo oraz prawdopodobnie stan Yaracuy.
Najczęściej zamieszkuje lasy tropikalne lub ich pogranicza. Średnio w ciągu roku temperatury wynoszą 23-24°C. Na południowych krańcach Wenezueli opady sięgają 3000 mm. Na niemal całym obszarze kraju, poza regionami leżącymi na południowych krańcach i w części południowej Wyżyny Gujańskiej występują dwie pory roku: deszczowa i sucha. Pora deszczowa trwa zazwyczaj od maja do listopada, a sucha od grudnia do kwietnia. Wilgotność powietrza w porze deszczowej jest duża i wynosi średnio 85%, zaś w czasie pory suchej około 70%.
 

Informacje, uwagi, cechy szczególne

Najnowszy gatunek w rodzaju, ponieważ został sklasyfikowany w 2009 roku, a dokładnie opisany przez Radana Kaderkę rok później. Wcześniej uznawany za formę barwną C. elegans. C. venezuelensis nie jest zbyt popularny w handlu. Nadal często sprzedawany pod starą nazwą Cyriocosmus sp. Venezuela. Gatunek wyczesuje z odwłoka włoski parzące typu III.

Terrarium

Z racji niewielkich rozmiarów młode pająki można trzymać w kliszówkach/małe pojemniki (szczególnie ułatwi to karmienie małego pająka).
Dla podrostków odpowiednie będą terraria 7/7/7 lub pojemniki o podobnych gabarytach. Natomiast wystarczające docelowe terrarium może mieć wymiary 10/10/10 cm.

Temperatura i wilgotność

Temperatura około 23-26°C z niewielkimi spadkami nocnymi, natomias wilgotność na poziomie 70-80% (szczegółowe dane warunków naturalnych na wykresach powyżej.
Jeżeli chcesz dowiedzieć się czego używać do ogrzewania i oświetlania w terrarium – przeczytaj ten artykuł: Ogrzewanie i Oświetlenie.

Żywienie

Młode pająki najlepiej karmić wylęgiem karaczanów (świetnie w tej roli sprawdza się wylęg Panchlora nivea, który ma wymiary ok 1-3 mm), mącznika oraz świerszczy.
Cyriocosmus spp. również nie mają problemów z jedzeniem martwego pokarmu. Karmówkę należy dopasować do wielkości osobnika.
Jeżeli chcesz dowiedzieć się czym karmić ptasznika przeczytaj artykuł: Żywienie.

Dymorfizm płciowy

Dymorfizm widoczny już u podrośniętych osobników i możliwy do rozpoznania po budowie płytki płciowej. Problemem może być niewielki rozmiar ptasznika. Warto posiłkować się lupą, mikroskopem itp.
Należy również wspomnieć, że u młodych osobników budowa płytki płciowej samca i samicy jest bardzo podobna. Nawet przy rozpoznawaniu płci dorosłych osobników tylko po budowie płytki płciowej zdarza się wiele błędów.
 

Rozmnażanie

Samice są sukcesywnie rozmnażane już przy wielkościach niewiele przekraczających (tak jak elegans) 1 cm DC (dokładnie przy 11-12 mm DC ). Samiec posiada po ostatniej wylince bulbusy oraz haczyki. W zależności od zachowania samicy – samca można zostawić z nią z jednym terrarium lub wyjąć po nieudanej próbie. Z własnego doświadczenia wiem, że samice bywają agresywne wobec samców i bardzo łatwo o konsumpcję partnera. Sama kopulacja może trwać nawet kilkadziesiąt minut! Po udanej kopulacji polecam wyciągnąć samca od samicy. Warto powtarzać dopuszczanie kilka razy w celu zwiększenia szansy na kokon. Kokon tworzony przez samicę po 3-4 tygodniach od kopulacji. Po około miesiącu w kokonie powinny być już nimfy. Liczba jaj w kokonie zazwyczaj w granicach 40-70 sztuk.

Ocena

(zobacz skalę ocen)

jad: 1
szybkość: 1
temperament: 1
łatwość hodowli: 2
podatność na błędy hodowców: 2
ocena ogólna: 7
Polecany dla początkujących terrarystów. Problemem mogą być jedynie ich niewielkie rozmiary.

Źródła:

• Fukushima, C.S., R. Bertani & P.I. da Silva, Jr. 2005. Revision od Cyriocosmus Simon, 1903, with notes on the genus Hapalopus Ausserer, 1875 (Araneae: Theraposidae); Zootaxa 846: 1-31;
• Kaderka, R. 2007. Cyriocosmus perezmilesi sp. n. from Bolivia (Araneae: Theraphosidae: Theraphosinae). Revta Ibérica Aracnol. 14: 63-68 [p. 64, f. 1-8].
• Kaderka, R. 2010. Cyriocosmus venezuelensis sp. n. from Venezuela (Araneae: Theraphosidae: Theraphosinae). Revista Ibérica Aracnología 18: 87-96
• http://www.arachnoboards.com/ab/
• www.theraphosidae.cz/
• doświadczenia własne

Opracowanie: Obli
Wykresy: Skrzypol

Tekst pochodzi z arachnea.org. Więcej informacji w stopce.

Liczba wyświetleń: 3