1 gwiazdka2 gwiazdki3 gwiazdki4 gwiazdki5 gwiazdek (5 votes, average: 5,00 out of 5)
Loading...
5
0

Eucratoscelus pachypus – ptasznik

Eucratoscelus pachypus
(Schmidt & Von Wirth 1990)


Młoda samica, 3 cm DC. Zdjęcie autostwa Michal302.


Dorosły samiec. Zdjęcie autorstwa Michal302

Nazewnictwo

Nazwa łacińska: Eucratoscelus pachypus
Nazwa angielska: Tanzanian Stoutleg Baboon

Wygląd

Dominującym kolorem jest intensywny brąz oraz szarość , młode osobniki są również ciemnego koloru z jasnymi włoskami na karapaksie oraz odwłoku. IV para odnóży krocznych samic jest masywniejsza w porównaniu do I, II oraz III pary, dodatkowo obficie porośnięta włoskami oraz szczecinami na tarsus i metatarsus. Kolor odwłoka samic może wpadać w czerń natomiast karapaks ma odcień ciemno szary często z jasnymi pojedynczymi liniami rozchodzącymi się od thoracic fovea. Karapaks samic otoczony jest beżowym kolorem. Dominującą barwą u dorosłych samców jest jasny brąz, na odwłoku widoczny jest pojedynczy dosyć gruby pas. Na I parze odnóży krocznych samce posiadają haki a ich kolor wpada w odcienie szarości. Samice dorastają do ok. 4.5 cm długości ciała natomiast samce do 2.5 cm długości ciała.

Długość życia

Brak konkretnych danych. Gatunek zbyt młody w domowych hodowlach by przyjąć jakiekolwiek wiarygodne, uśrednione informacje.

Występowanie i biotop

Tanzania: dokładna lokalizacja nie jest znana, lecz przypuszcza się, że ten gatunek występuje w okolicach północno-wschodniej granicy z Kenią. Pora deszczowa na tych terenach zaczyna się w maju (60 mm/m2) ilość opadów rośnie do sierpnia (320 mm/m2 i spada do listopada (10 mm/m2). Temperatury praktycznie przez cały rok są powyżej 25°C. Eucratoscelus pachypus w naturze kopie głębokie proste nory w których chroni się za dnia lecz nocą chętnie wychodzi na powierzchnie.

Informacje, uwagi, cechy szczególne

i spostrzeżenia hodowców
Pająk prowadzi podziemny tryb życia, buduje proste korytarze z norą na końcu. Jest bardzo szybki, często agresywny. Potrafi zaciekle bronić swojego terytorium. Jak ptaszniki występujące w Afryce posiada dosyć silny jad, więc nie nadaje się dla osób początkujących.

Terrarium

Terrariumdla dorosłego osobnika powinno mieć wymiary około 20/20/30 (dł./szer./wys.) cm.
Terrarium dla ptasznika podziemnego.

Temperatura i wilgotność

Temperatura w terrarium powinna wynosić około 25-28°C w dzień zaś w nocy ok. 20°C. Wilgotność powinna utrzymywać się na poziomie około 60%.
Jeżeli chcesz dowiedzieć się czego używać do ogrzewania i oświetlania w terrarium – przeczytaj ten artykuł: Ogrzewanie i Oświetlenie.

Żywienie

Jeżeli chcesz dowiedzieć się czym karmić ptasznika przeczytaj artykuł: Żywienie.

Dymorfizm płciowy

Samice są masywniejsze od samców, IV para odnóży krocznych u samic jest szczególnie imponująca. Dorosłe osobniki płci męskiej mają dłuższe odnóża, na pierwszej ich parze pojawiają się haki, zaś na nogogłaszczkach narządy kopulacyjne – bulbusy. Rozpoznanie płci jest możliwe już u niedorosłych osobników, po szczegółach budowy płytki płciowej (epigynum) lub z wylinki.
 


Nogogłaszczki dorosłego samca E. pachypus. Zdjęcie autorstwa Michal302.

Rozmnażanie

Bardzo trudne jest skompletowanie dorosłej pary, ze względu na znikomą ilość samców w Europie. Z raportu rozmnożenia R. Gallon’a z 2003 roku wynika, że samica złożyła kokon po dwóch i pół miesiąca od kopulacji (4 lipca data dopuszczenia natomiast 17 września data złożenia kokonu) nimfy II pojawiły się 22 listopada natomiast wylinkę na L1 przeszły 28 grudnia. Z innego raportu o rozmnożeniu (rok 2005) wynika, że kopulacja odbyła się 22 czerwca, kokon został znaleziony 23 października a odebrany 26 listopada w kokonie było 118 jaj.
 


Hak goleniowy dorosłego samca. Zdjęcie autorstwa Michal302.


Kopulacja E. pachypus. Zdjęcie autorstwa Michal302.

Ocena

(zobacz skalę ocen)

jad: 4
szybkość: 4
temperament: 4
łatwość hodowli: 3
podatność na błędy hodowców: 2
ocena ogólna: 17
Polecany dla doświadczonych terrarystów. Ze względu na siłę jadu oraz szybkość.

Źródła:

  • Gallon, R.C. 2002. Revision of the African genera Pterinochilus and Eucratoscelus (Araneae, Theraphosidae, Harpactirinae) with description of two new genera. Bulletin of the British Arachnological Society 12: 201-232.
  • Gallon, R.C. 2004. Captive breeding Eucratoscelus pachypus. Journal of the British Tarantula Society 19(3): 78-81.
  • http://www.baboonspiders.de
  • http://www.tarantulacanada.ca
  • http://tarantulas.tropica.ru

Opracowanie: k0szmar

Tekst pochodzi z arachnea.org. Więcej informacji w stopce.

Liczba wyświetleń: 5

Post Comment

Wykryto AdBlock! Wyłącz AdBlock, aby kontynuować korzystanie ze strony. Prawy górny róg przeglądarki.