1 gwiazdka2 gwiazdki3 gwiazdki4 gwiazdki5 gwiazdek (5 votes, average: 5,00 out of 5)
Loading...
2
0

Heriaeus graminicola

Heriaeus graminicola
(Doleschall, 1852)

Zdjęcia pochodzi ze strony: Arages

Informacje ogólne
Nazwa: Heriaeus graminicola
Rodzina: Thomisidae

Wygląd

Ten pająk, co prawda – niewielkich rozmiarów, bo samiczka rzadko miewa 8mm, samczyk około 5mm, jest ciekawie ubarwiony. Całe ciało wraz z karapaksem i odnóżami jest zielone, gęsto pokryte długimi białawymi włoskami. Przez środek karapaksu przebiega jaśniejsza linia dzieląca go na dwie części. Karapaks kształtem może przypominać serce. U początku odwłoku znajduje się buraczkowe przebarwienie. Nie ma reguły na to, jak duże ono jest. Bywa tak, że sięga ono nawet do połowy odwłoku, a bywa, że jest to mało widoczna kropka u podstawy trzonka. Dodatkowo mogą występować dwie białe kreski wychodzące od łączenia z karapaksem, które łączą trzy inne poprzeczne kreski znajdujące się w drugiej części odwłoka. Z takiego połączenia często wychodzi trójkąt równoboczny.
Występowanie i biotop
Gatunek ten występuje wyłącznie w Eurazji. Żyje na torfowiskach, w miejscach wilgotnych, często na kwiatach. Wszędzie występuje nielicznie, w Niemczech na czerwonych listach często widnieje, jako gatunek zagrożony wyginięciem. W Polsce również nie jest częstym okazem, jeśli występuje, to lokalnie.
Biologia
H. graminicola nie jest szybkim pająkiem, nie skacze, tak więc człowiekowi raczej nie zagraża. Potrafi poruszać się do przodu, na boki, a nawet i w tył (charakterystyczna cecha całej rodziny). Ofiarą pająka padają nieświadome owady siadające na kwiatach, gdzie urzęduje ten pająk-krab. Bez problemu radzi sobie z większymi od siebie owadami. Dorosłych osobników można szukać od czerwca do sierpnia. Mogą żyć około dwóch lat.
W Polsce występuje jeszcze jeden przedstawiciel tego gatunku, ten jednak jest jeszcze rzadszy. Preferuje wyłącznie nasłonecznione i suche miejsca. Oba gatunki trudno od siebie odróżnić. Opisywany pająk jest bardziej masywny, natomiast:
Heriaeus mellottei (SIMON, 1886)
ma bardziej wydłużony odwłok, z szpiczastym zakończeniem i ogólnie jest bardziej smukły. Kolorystycznie są wręcz identyczne.
Tekst pochodzi z arachnea.org. Więcej informacji w stopce.

Liczba wyświetleń: 2

Post Comment

Wykryto AdBlock! Wyłącz AdBlock, aby kontynuować korzystanie ze strony. Prawy górny róg przeglądarki.