Misumena vatia – kwietnik
(Clerck, 1758)
Nazwa: Misumena vatia
Rodzina: Thomisidae
Wygląd
Jak to zwykle u pająków bywa samce są mniejsze od samic. W przypadku tego gatunku jest to maksymalnie 5mm dla samca oraz około 12mm dla samicy. Pająk bardzo ciekawy ze względu na jego umiejętność zmiany koloru – mimikry. Wraz z kameleonami można by go zaliczyć do mistrzów kamuflażu. Rzadko się spotyka białego kwietnika na jakimś kwiatku innego koloru. Właśnie co do kolorów, to są to kolory od czystej bieli przechodzącej przez kolor kremowy, aż do czystej, jaskrawej żółci. Dodatkowo samce mają często dwa brązowe pasy, a żółte samice karminowoczerwone smugi wzdłuż brzegów odwłoka. Lekki wpływ na barwę kwietnika mogą mieć pokarmy, które przyjmuje. Posiada bardzo charakterystyczny kształt odwłoka, który nawet, można by powiedzieć, jest lekko trapezowaty. Kwietniki mają dwie pary silnych, rozstawionych na boki odnóży, biegają więc jak kraby (stąd ich nazwa angielska), mogą się poruszać do przodu, ale też na boki i w tył. Dwie pary oczu ułożone z przodu oraz dwie pary bo bokach wzgórka ocznego. W swojej podrodzinie Misumeninae są identyfikowane poprzez kształt i strukturę tarczy głowowej.
Występowanie i biotop
Jest to dosyć pospolity pająk naszego kraju, chociaż rzadko spotykany. Dodatkowo występuje na prawie całej półkuli północnej. Na terenie całej Europy, oraz Ameryki Północnej. Gatunek nie jest spotykany w południowych częściach naszego globu. Żyją najchętniej między kwiatami, upodabniając się do nich kolorem, lub przylegajac do liści. Jeśi znajdziemy kwiat omiega kaukaskiego bardzo prawdopodobne jest to, że będzie na nim „urzędował” kwietnik.
Biologia
Ciekawostką jest fakt, że kwietnik nigdy nie buduje pajęczyny. Zabija swoje ofiary rzucając się na nie i wstrzykując śmiertelną dawkę neurotoksyny. Jego ofiarami są przede wszystkim owady, które siadają na kwiatkach, zdarza się, że ofiara jest czasami 3-4 razy większa od samego polującego.
Gody tych pająków zaczynają się późną wiosną i mogą trwać przez całe lato. Podczas kopulacji samiec przekazuje kropelkę spermy za pomocą specjalnych narządów na nogogłaszczkach (zwanych bulbusami/buławkami) do otworu płciowego samicy. Ugniataniu otworu płciowego końcówkami nogogłaszczek przez samca towarzyszy rozszerzanie otworu (co ułatwia przekazanie spermy). Po kopulacji samica może użyć nasienia do zapłodnienia jaj. Maksymalnie do 30 dni (po kopulacji oczywiście) samica składa jajka na liściu, następnie starannie zawija je w kokon. Na ogół po złożeniu jajek samiczka przestaje jeść, gdy małe się wyklują – zdycha. Co do małych, są wręcz idealnymi miniaturkami mamy. Chociaż źródła różnie podają, to żyją maksymalnie 3 lata.
Hodowla
Pajączka można hodować w jakimkolwiek pudełku. Jeśli byłoby to terrarium można mu posadzić kilka roślinek i temperaturę, wraz z wilgotnością utrzymywać na ich potrzeby. Najlepiej wsadzić tam zmarszczoną kartkę w jego kolorze. W późniejszym czasie można wymieniać kartki (z żółtej na białą) patrząc jak kwietnik zmienia swoją barwę. Jeśli chodzi o jedzenie – nie jest wybredny, zje wszystko co mu podrzucimy, czyli wszelakie owady, nawet od niego większe, tylko takowe lepiej jest lekko unieruchomić, aby nie było problemów, szczególnie w mniejszych „terrariach”.
Tekst pochodzi z arachnea.org. Więcej informacji w stopce.
Liczba wyświetleń: 3