Pamphobeteus ultramarinus – ptasznik

Pamphobeteus ultramarinus
(Schmidt, 1995)

Spis treści

Nazewnictwo

Nazwa łacińska: Pamphobeteus ultramarinus
Nazwa angielska: Ecuadorian Purple Femur Bird Eater

Wygląd

Jeden z mniejszych przedstawicieli rodzaju. Dorosłe samice dorastają do 7.5 cm DC z rozpiętością odnóży do 18 cm. U młodych osobników karapaks wraz z częścią udową (femur) jest barwy czarnej, pozostała część odnóży kremowo-brązowa. Wraz ze wzrostem koło 7-8 wylinki zaczyna się pięknie wybarwiać pulsując barwą kolorów na całym ciele w odcieniu purpury i różu. U dorosłych samic widnieją dwie różowe plamki biegnące od oczu ku środkowi fovea.

Długość życia

Samice do 20 lat, samce do 1,5 roku po ostatniej wylince.

Występowanie i biotop

Gatunek ten w naturze zamieszkuje obszary znajdujące się ponad 2000 m n.p.m, co może tłumaczyć jego mniejsze rozmiary w porównaniu do innych przedstawicieli rodzaju. Zamieszkuje mało dostępne obszary pomiędzy krzewami i korzeniami. Występuje w klimacie na który przypada pora deszczowa- krótsza i dłuższa oraz pora sucha, która przypada na miesiące od Czerwca do Września. Na porę deszczową przypadają bardzo obfite opady deszczu a temperatura jak i wilgotność jest znacznie wyższa niż w porze suchej. W porze suchej temperatura spada nawet do 10°C.

Cechy szczególne i ciekawostki

Młode osobniki nie posiadają charakterystycznego wzoru na karapaksie „treepattern” pasującego do rodzaju. Zaniepokojone unoszą odwłok ku górze i wyczesują włoski parzące na napastnika (Typ III)

Terrarium

Dla dorosłych samic odpowiednie będzie terrarium o wymiarach minimum 40x40x30 cm, jako podłoże można zastosować torf kwaśny lub substrat kokosowy. Warstwa podłoża powinna wynosić minimum 10 cm, jako kryjówkę najlepiej zastosować kawałek korzenia, pomiędzy którym pająk wykopie sobie norkę, można także zastosować tubę korkową. Warto także w terrarium umieścić miseczkę z woda oraz zasadzić żywe rośliny, które pomogą utrzymać odpowiednia wilgotność.

Jeżeli chcesz dowiedzieć się czego używać do ogrzewania i oświetlania w terrarium – przeczytaj ten artykuł: Ogrzewanie i Oświetlenie.

Temperatura i wilgotność

24-25°C za dnia i 18-20°C w nocy.

Żywienie

Jeżeli chcesz dowiedzieć się czym karmić ptasznika przeczytaj artykuł: Żywienie.

Dymorfizm płciowy

Dorosłe samce posiadają bulbusy na nogogłaszczkach i haki goleniowe na 1 parze odnóży krocznych. U młodych osobników widnieje różnica w budowie płytki płciowej.

Rozmnażanie

Rozmnażanie tego gatunku nie należy do najłatwiejszych. Sam proces kopulacji najczęściej przebiega bez problemu, samica nie jest agresywna w stosunku do samca, należny jednak pamiętać by przed zbliżeniem dobrze podkarmić parkę. Po udanej kopulacji samica zaczyna żerować i pochłania duże ilości pożywienia. Kokon najczęściej składają po kilku miesiącach (4-6) od kopulacji. Znajduje się w nim około 100 jaj najczęściej 50-70, z których po kilku tygodniach wychodzą nimfy (czas ten zależy od warunków jakie panują w terrarium samicy z kokonem). W naturalnym habitacie występowania gatunku zaobserwowano że czas godów przypada na porę deszczową, a kokony samice składają wraz z przyjściem pory suchej i inkubują je do momentu przyjścia kolejnej pory deszczowej w której z kokonu wychodzą już nimfy. Kokon ma wygląd spłaszczonego placka i jest pokryty włoskami parzącymi przez samicę. Gatunek coraz bardziej powszechny w hodowlach. W Europie do kilku rozmnożeń w ciągu roku.