Loading...Parasteatoda tepidariorum
(C. L. Koch, 1841)
Informacja ogólne:
Nazwa: Parasteatoda tepidariorum
Rodzina: Theridiidae
Wygląd
Dorasta do 5-7mm. Posiada charakterystyczną dla swojego rodzaju (Achaearanea) budowę – odwłok jest z profilu wyższy niż szerszy. Odwłok: ubarwiony beżowo-szaro z ciemnymi (czarnymi) plamami, posiada poprzecznie ułożoną, białawą, łukowatą plamę oraz czarną pośrodku (również poziomą – ułożoną poprzecznie). Wzory bliżej nie określone, ale niezwykle symetryczne i geometryczne. Głowotułów: ciemny, przeświecający w kolorze beżu/brązu, czasami żółtawy; z czarną smugą wzdłuż niego. Odnóża: przednia para długa; prążkowane, przeświecające z ciemnymi pierścieniami (rzepki i końcówki goleni). Samce ogólnie czerwonawe.
Występowanie i biotop
Gatunek kosmopolityczny (rozwleczony po całym świecie, zwłaszcza półkula północna); w Polsce występuje na terenie całego kraju, choć w górach na pewno jest rzadszy. Występuje w skupiskach zabudowań, blisko człowieka (w miastach, na wsiach; na zewnętrznych elewacjach lub wręcz w budynkach, sieci najczęściej znajdują się w kątach, pod sufitami, we wnękach okiennych i innych miejscach).
Biologia
Rozwój trwa ok. roku z uwzględnieniem zimowania w dość ciepłym miejscu (piwnice, wnętrza domów). Pora godowa przypada na lipiec: wtedy to samice są już dojrzałe (po ostatniej wylince), a czerwonawe samce wyszukują ich sieci. Wokół czyhającej najczęściej na środku swej nieregularnej, kopulastej sieci samicy może przebywać nawet kilka samców. Zwykle znajdują się one kilka cm od niej. Samiec szarpie nici dając znak o swojej gotowości do rozrodu, a gdy nadejdzie odpowiedni moment samica odpowiada mu tym samym – wtedy przystępują do kopulacji. Po samej kopulacji, samiec najczęściej zostaje pożarty, tak jak u większości przedstawicieli rodziny Theridiidae. W odstępie ok. 2-3 tygodni samica składa jaja tworząc przy tym pierwszy brązowy kokon wielkości ziarna grochu. Dobrze odżywiona może w ciągu swojego życia utworzyć bardzo wiele takich kokonów, jednak w końcu potrzebna jest powtórna kopulacja. Kokony zawieszone są tuż obok sieci, mogą się z nią niejako łączyć. P. tepidariorum posiada bardzo silnie działający na bezkręgowce jad – często radzi sobie ze znacznie większymi od siebie ofiarami. Tryb życia: zdecydowanie nocny, aczkolwiek bez przeszkód poluje w dzień. Bardzo żarłoczny, zwłaszcza płodne samice. Sieć: nieregularna, kopulasta. Przelatujące lub przechodzące obok owady potrącają grubsze nici wzbudzając czujność pająka. Najczęściej też zaplątują się w mocno kleiste nici (cieńsze) i szarpiąc się “przywołują” właściciela sidła. P. tepidariorum tak jak znakomita większość przedstawicieli rodziny Theridiidae narzuca na ofiarą mocną pajęczynę, pętając kończyny i uniemożliwiając ruch. Następnie kąsa i wstrzykuje jad, czym zabija ofiarę. Gatunkowi zdarza się pożreć innego pająka (np. Kątnika – Tegenaria sp.).
Hodowla
Gatunek doskonały do amatorskiej hodowli pasjonatów: nie wymaga dużych pomieszczeń (mimo, że “na dziko” tworzy wielkie sieci), nie ma szczególnych wymagań np.: temperaturowych czy wilgotnościowych.
Tekst pochodzi z arachnea.org. Więcej informacji w stopce.
Liczba wyświetleń: 7
