Loading...Pardosa lugubris – wałęsak leśny
(Walckenaer, 1802)
Nazwa: Pardosa lugubris, wałęsak leśny
Rodzina: Lycosidae
Wygląd
Samice osiągają wielkość około 6mm, samce nieco mniejsze – do 5mm. Samica koloru brązowego, nieraz dominują jasne, jaskrawe kolory. środkiem grzbietowej strony głowotułowia biegnie szeroki podłużny, rozszerzający się ku przodowi, jaśniejszy pas. W ubarwieniu samca dominują ciemniejsze kolory, przechodzące w czerń. Pasek na karapaksie bywa koloru kremowego, w wielu przypadkach – białego. Kolory samca zdecydowanie bardziej jednolite.
Występowanie (Biotop)
Najczęściej spotykany w zagajnikach, na polanach, gdzie słońce przenika do podłoża, lub też na skrajach lasów. Preferuje suche lub lekko wilgotne środowiska, raczej wolne od roślinności (ta bywa jedynie schronieniem przed deszczem). Szeroko rozpowszechniony. Liczny w całej Polsce, jak i Europie.
Biologia
Aktywne głównie za dnia, przez co często spotykane. Bywa, że żyją w niewielkich grupach, co rzadko się zdarza w obrębie rodziny Lycosidae. Warto również wspomnieć o ich wzroku, który jest dużo lepszy, niż u reszty pająków (poza skakunami, rzecz jasna) Zaloty tych pająków są bardzo złożone i nie sposób ich opisać. W każdym bądź razie po kopulacji (maj-czerwiec), samica przędzie biały, lekko zielonkawy kokon, który przyczepia do kądziołków przędnych. Próba odebrania kokonu może się dla nas źle skończyć – ochrona kokonu przez ten czas jest w tym czasie najważniejsza. Po około 3 tygodniach „świeżo upieczona mama” pomaga młodym wyjść z kokonu. Te do przejścia pierwszej wylinki pozostają na jej odwłoku. Samice co roku mogą złożyć nawet 3 kokony, przy czym ich partnerzy mogą dawno już nie żyć.
Tekst pochodzi z arachnea.org. Więcej informacji w stopce.
Liczba wyświetleń: 6
