Loading...Wywiad z Rickiem Westem
Urodził się 3 grudnia 1951 w Victorii, British Columbia, Kanada. Rick West pracował początkowo jako komisarz w lokalnym stowarzyszeniu pomocy dla zwierząt przez 29 lat, lecz nigdy nie zapominał o swoich pasjach jakimi są fotografia, podróże i badania nad rozmaitymi działami zoologii: głównie zbieraniem, hodowlą, rozmnażaniem i fotografowaniem ptaszników. Rick West szczęśliwie ożenił się z Lynn, ma już trójkę dorosłych dzieci oraz dwójkę wnuków. Teraz jest już na rencie i sprawuje rolę konsultanta naukowego w filmach dokumentalnych o ptasznikach.
Jak zaczęła się Pana przygoda z pająkami? Czy pająki były Pana hobby od dziecka ? czy miał miejsce w Pana życiu jakiś punkt zwrotny? Jaki był Pana pierwszy ptasznik? Czy bał się Pan go? Proszę opowiedzieć nam w skrócie o Pańskiej pierwszej wyprawie badawczej. Jaki był Pana pierwszy pająk, którego spotkał Pan w jego środowisku naturalnym? Jakiego ptasznika odkrył Pan jako pierwszego?
Jako małe dziecko, zawsze przynosiłem do domu zwierzęta, które przyprawiały innych o gęsią skórkę, lecz Mnie bardzo ciekawiły. W wieku 13 lat, odwiedziłem swojego krewnego w Poway, San Diego County, USA. Mój kuzyn powiedział mi, że u nich w pomarańczowym sadzie żyją ptaszniki. „Ptaszniki”!!! … nie ma mowy pomyślałem. To nie mogły być te ogromne i owłosione pająki, które widziałem do tej pory jedynie w horrorach. Uzbrojeni w wiadro i łopatkę wyruszyliśmy na “wielkie polowanie na ptaszniki. Dwu-calowa oblepiona pajęczyną nora skierowana była w moją stronę. Przyznaję, że moją pierwszą myślą było: „I to jest wszystko?”… Oczekiwałem ogromnej nory. Podczas kopania, ziemia osunęła się. Pomyślałem, że nora się zasypała i nic z tego. Nagle, ku mojemu zaskoczeniu, „ziemia się poruszyła” i na zewnątrz wyskoczył pierwszy ptasznik… to było niesamowite przeżycie. Natychmiast złapałem go do wiaderka i zacząłem przekonywać rodziców, żeby pozwolili mi trzymać to w domu. Zgodzili się. Im więcej szukałem wiarygodnych informacji o hodowli ptaszników tym mniej znajdywałem. Zacząłem więc prowadzić własne notatki. Nie wstydzę się przyznać, tu i teraz, że przez kilka pierwszych miesięcy hodowli (potem okazało się, że była to Aphonopelma eutylenum), zakładałem grubą i ciężką rękawicę skórzaną.
Ile czasu minęło zanim zdecydowałeś się na trzymanie drugiego ptasznika i w jakim tempie Twoja hodowla rosła?
Moja kolekcja tak naprawdę zaczęła rosnąć PO TYM jak wyprowadziłem się od rodziców I zacząłem mieszkać sam na początku lat 70’.
Ile ptaszników zostało opisanych dzięki Tobie?
Jest około 883 gatunków ptaszników opisanych na całym świecie.
Ile pająków masz w Swojej kolekcji?
Raz, miałem nawet ponad 10,000 osobników. Było to spowodowany tym ,że pewnego dnia otrzymałem nieoczekiwaną paczkę z Brazylii zawierającą 10 kokonów Lasiadora parahybana. Wszystkie kokony dały plony w postaci około 1,000 z każdego. Wysyłałem tysiące Lasiadora każdemu kto wiedzia,ł jak je hodować. Teraz, z powodu ograniczeń czasowych moja kolekcja liczy około 1150 gatunków.
Z którego z tych gatunków jesteś najbardziej dumny?
Poecilotheria metallica. Jest to gatunek, który udało nam się sfotografować w 2001 roku, po tym jak nikt go nie zaobserwował przez poprzednich 100 lat.
Ile wypraw naukowych masz już za sobą?
Ciężko policzyć.. spokojnie ponad 60.
Który region świata najbardziej Ci odpowiada do pracowania?
Południowa Ameryka jest takim miejscem. Obserwuje się tam największą różnorodność gatunków ptaszników na całym świecie.
Z iloma znanymi osobowościami/naukowcami/instytutami współpracujesz?
Obecnie pomagam wielu międzynarodowym studentom I kolegom z uniwersytetów oraz instytutów naukowych w ich pracach naukowych związanych zarówno z pracą w terenie jak i z programami ochrony ptaszników.
Kto jest dla Ciebie największym autorytetem w tej dziedzinie? Który z nich jest Twoim ulubionym? Którego lubisz najbardziej?
Do głowy przychodzą mi dwie osoby, Dr. Robert Raven z Australii oraz Dr. Rogerio Bertani z Brazylii.
Z którym gatunkiem miałeś największe problemy? Jak Twój organizm reaguje na włoski?
Włoski dwóch gatunków ptaszników sprawiły mi największe problemy. Występująca potem wysypka i uczucie swędzenia towarzyszyła mi tygodniami lub miesiącami.
Które gatunki poleciłbyś a które odradzasz początkującym hodowcom?
Wszystkie gatunki Avicularia spp. są łatwe w hodowli i stosunkowo uległe. Wszystkie ptaszniki podziemne pochodzące z Ameryki Południowej oraz ze Starego świata są nieco bardziej trudniejsze w hodowli i wymagają specyficznych warunków hodowli.
Czy prowadzisz jakieś notatki dotyczące Twoich pająków?
Tak, ale tylko i wyłącznie wtedy, gdy może to dotyczyć jakiegoś aspektu życia w ich środowisku naturalnym.
Liczyłeś może kiedyś ilość wylinek albo ilość spożytego pokarmu?
Nie. Jedynie trzymam notatki dotyczące naturalnej historii, nie notuję nic co by dotyczyło samej hodowli.
Czy są jakieś ptaszniki, których nie weźmiesz na rękę?
Tylko te które bardzo się bronią.
Co sądzisz o braniu ptaszników na ręce?
Nie robić tego jeśli nie jest to konieczne. Jest to sytuacja stresująca dla pająka I wcześniej czy później stanie się krzywda albo pająkowi albo jakiejś osobie, czego należy unikać.
Jeśli już zajdzie taka konieczność to jak to zrobić najlepiej?
Delikatnie “zagonić” pająka za pomocą pędzelka na rękę. Próby złapania pająka są nienaturalne i mogą spowodować reakcję obronną. Jeśli tak się stanie należy dać pająkowi spokój i odstawić go ostrożnie do pojemnika.
Czy kiedykolwiek zostałeś ukąszony przez ptasznika?
Nigdy podczas mojej pracy z ptasznikami nie zostałem ukąszony.
Czy jest jakiś ptasznik, którego się obawiasz?
Nie.
Z którymi gatunkami obchodzisz się wyjątkowo ostrożnie?
Ze wszystkimi ptasznikami obchodzę się ostrożnie. Zawsze istnieje ryzyko reakcji na ich jad albo infekcji po ukąszeniu.
Czy podczas hodowli ptaszników spotkałeś się z czymś śmiesznym, może groteskowym?
Podczas pracy w terenie zeskoczyły na mnie kilkukrotnie gatunki Tapinauchenius i Avicularia, potem weszły pod ubranie. Musiałem się rozebrać w licznej w moskity dżungli, by pozbyć się tych ptaszników z mojego ubrania. Innego razu zostałem zauważony przez kobietę z pewnego plemienia podczas poszukiwań pająków. Efekt był taki, że na uboczu drogi, na nasypie wykonywała ona rytuał, który miał nas chronić przed złymi duchami. Brytyjski kamerzysta i ja byliśmy przez pewien czas przetrzymywani jak zakładnicy przez plemię zamieszkujące nienaruszone obszary wenezuelskiej dżungli. To tylko niektóre z zabawnych przygód, które mnie spotkały.
Jak zachować się, gdy ptasznik ucieknie nam z terrarium?
Mój pokój z pająkami jest obecnie całkowicie zaplombowany także uciekinierzy są szybko znajdowani. Zanim zabezpieczyłem ten pokój na tyle, że uniemożliwiłem pająkom ucieczkę bardziej się bałem reakcji żony, gdy zobaczyłaby jakiegoś pająka grasującego po naszym domu.
Jakich przyrządów używasz do hodowli?
Miękkiego pędzelka.
Jak najlepiej przygotować się do hodowli ptaszników? Na co szczególnie zwrócić uwagę?
Trzeba stworzyć im środowisko jak najbardziej zbliżone do naturalnego. Utrzymywać terrarium w czystości, zapewnić dostęp do świeżej wody. Jeśli nie potrafimy zapewnić odpowiednich warunków to hodowli ptaszników, czy innych zwierząt egzotycznych, to nie powinniśmy ich w ogóle kupować.
Twój największy sukces hodowlany/naukowy to?
Nie przychodzą mi do głowy żadne pojedyncze sukcesy jako, że moja pasja do podróży i odkrywaniu coraz to nowych rzeczy jeszcze się nie skończyła.
Twoja największa porażka?
Jedną z moich największych porażek jakie przychodzą mi do głowy, przydarzyła się wiele lat temu, gdy powiedziałem zaufanej osobie, mojemu przyjacielowi, że odkryłem szczególnie ładnie ubarwionego ptasznika. Potem dowiedziałem się, że osoba ta wyruszyła w poszukiwania I przeczesała cały teren moich badań, aby znaleźć ponad 100 okazów i sprzedać je. Z tego powodu, nigdy więcej nie poinformowałem nikogo o lokalizacji.
Czy najbliższa rodzina akceptuje to co robisz?
Tak.
Pomagają Ci oni w hodowli pająków czy wolą trzymać się od tego z daleka? Co się dzieje, gdy wyjeżdżasz? Co się dzieje z Twoją kolekcją?
Tak, moja żona opiekuje się pająkami podczas moich podróży.
Jak Twoi znajomi reagują na to co robisz?
Niektórzy ludzie uważają, że jestem dziwny, ale mi to nie przeszkadza dopóki wszyscy jesteśmy na swój sposób dziwni. To czyni nas jeszcze bardziej interesujących.
Czy bycie znaną osobą wpływa jakoś na Twoje życie? Raczej martwi czy podnosi Cię na duchu?
Nie uważam siebie za jakąś znaną osobę. Z natury jestem nieśmiały I nie lubię, gdy zwraca się na mnie szczególną uwagę. Swoje badania I podróże są wynikiem jedynie Mojej pasji a nie pogoni za sławą.
Ile czasu dziennie zajmuje utrzymanie takiej hodowli?
Zajmuje około 4 godzin przez 2 noce z rzędu co tydzień by nakarmić i zrosić pojemniki za wszystkimi gatunkami, które obecnie posiadam.
Hodowla pająków jest dla ciebie pracą czy wykonujesz jakiś inny stały zawód?
Pomagam swojemu przyjacielowi w biznesie jako technik opieki nad zwierzętami. Będę również pracował nad filmem dokumentalnym dla Animal Planet w październiku w Ameryce Południowej.
Czy jest jakaś szansa na dalszą współpracę z serwisem Arachnea.org?
Jeśli tylko czas pozwoli. Proszę się nie krepować i skontaktować się ze mną a pomogę w taki sposób jaki tylko będzie możliwy. Z żalem muszę stwierdzić, iż bariera językowa byłaby największym problemem.
Czy przyjąłbyś zaproszenie na spotkanie w Polsce?
Tak, pod warunkiem, że zapewnilibyście dobrego tłumacza.
Co jeszcze radziłbyś początkującym i zaawansowanym hodowcom?
Jeśli chcą kupować i trzymać ptaszniki to niech to będą gatunki rozmnożone w niewoli. Najczęściej gatunki schwytane na wolności są nielegalnie wywożone.
Czy jest coś co mógłbyś powiedzieć negatywnie nastawionym rodzicom, których dzieci chcą hodować ptaszniki?
Ptaszniki, jak wszystkie dzikie zwierzęta, nie dają się poskromić i nie mogą być traktowane przez hodowców jak psy czy koty. Wszystkie ptaszniki mogą spowodować jakieś obrażenia, a więc należy traktować to zajęcie z należytą odpowiedzialnością.
Czy jest coś co chciałbyś dodać na koniec tego wywiadu?
Nie, chciałbym po prostu podziękować wam za zaproszenie mnie do tego wywiadu. Mam nadzieję, że pomogłem i spełniłem wasze oczekiwania. Najlepsze pozdrowienia, Rick.
Tekst pochodzi z arachnea.org. Więcej informacji w stopce.
Liczba wyświetleń: 10
