Sicarius terrosus

Sicarius terrosus
(Nicolet, 1849)

L1.

Dorosła samica.

Dorosły samiec.

Spis treści

Nazewnictwo

Nazwa łacińska: Sicarius terrosus
Nazwy angielskie: Sand spider, six-eyed sand spider, sand recluse spider, crab spider

Wygląd

Dorosła samica osiąga prawie 2 cm długości ciała i ok. 5 cm rozstawu odnóży. Samce są odpowiednio mniejsze od samic, lecz nadal ich wielkość oscyluję w granicach 1-1,5 cm DC. Ubarwienie osobników dorosłych zazwyczaj jest koloru szarego lub brązowego, lecz prawdziwe ubarwienie widać jedynie po wylince, póki pająk nie „przyjmie” koloru piasku, w którym żyje. Sicarius spp. posiada trzy pary oczu, stąd popularna nazwa „six-eyed sand”. Odnóża umieszczone są bocznie stąd pająk może przypominać kraba. Cuticle jest to naskórek (zewnętrzna nie komórkowa warstwa obejmująca całe ciało pająka) który jest wydzielany przez jedną lub więcej warstw komórek (epidermis). Spełnia formę zmniejszenia utraty wilgotności z organizmu. Ciało pokryte jest rzadkimi sprawiającymi wrażenie twardości włoskami.

3 pary oczu.

Widoczny kolor chityny S. terrosus niedługo po wylince.

Długość życia

Z dostępnych źródeł informacji wiemy, że osiągnięcie dorosłości zajmuje od 9 miesięcy do 2,5 roku (zarówno w przypadku samic, jak i samców). Samice w hodowlach mogą żyć nawet 15 lat. Wiek osobników z odłowu jest trudny do określenia, i tak na prawdę nie wiadomo jak długo będą jeszcze żyć.

S. terrosus świeżo po wylince.

Występowanie i biotop

W naturze zamieszkuje tereny pustynne. Na tych terenach notowane są bardzo duże różnice temperatur, Od 10 do nawet 50°C. Osobniki można spotkać w Argentynie w prowincjach Sierra de las Quijades, Catamarca i Salta, w Chile w Peru (ma ktoś coś na ten temat ?).

Informacje, uwagi, cechy szczególne

(spostrzeżenia hodowców)
Sicarius spp. należą do rodziny Sicariidae są uznawane za jedne z najbardziej jadowitych pająków świata. Mimo, że Sicarius terrosus stanowią zagrożenie dla zdrowia człowieka, nie są pająkami agresywnymi, a dodatkowo nie mają zdolności wspinania się po pionowych powierzchniach szklanych czy plastikowych.
Sicarius terrosus (jak i cały rodzaj) znany jest nie tylko z silnego jadu, lecz również z charakterystycznego sposobu kamuflowania się w piasku. Osobniki używając I i II pary odnóży wykopuje odpowiedni „dołek”, a po usadowieniu w nim swojego ciała zakopuje się z użyciem wszystkich odnóży. Poniżej filmik, który obrazuje ten proces.

Terrarium

Wymiary terrarium dla dorosłego osobnika można przyjąć około 15/15/15(dł./szer./wys.) cm. Z uwagi na styl życia pająka, należy zapewnić odpowiednią warstwę piasku. Sicarius terrosus nie buduje gniazd, dlatego w terrarium wystarczy sam piasek, wystrój jest zbędny. Jednak gdy mamy do czynienia z zapłodnioną samicą, należy jej zapewnić powierzchnię, na której będzie budować kokony, np. większy kamień czy kawałek kory.

Przykładowy „wystrój” terrarium 10/10/10 cm dla osobnika niedorosłego.

Temperatura i wilgotność

W środowisku naturalnym ten gatunek toleruje nawet kilkudziesięciostopniowe spadki temperatury. Sicarius terrosus jest zatem odporny zarówno na wysokie, jak i stosunkowo niskie temperatury. Dla optymalnej szybkości wzrostu poleca się utrzymywanie temperatury w min. 25°Cach Celsjusza. O wilgotność można nie dbać gdyż Sicarius spp. są bardzo odporne na susze, a wodę czerpią wyłącznie z pokarmu.

Żywienie

Jeżeli chcesz dowiedzieć się czym karmić ptasznika przeczytaj artykuł: Żywienie.

Dymorfizm płciowy

Dorosłe samce mają bulbusy i charakterystyczną „smukłą” budowę. Samice są większe i mocniej zbudowane. Aż do osiągnięcia dorosłości nie widać żadnych różnicy w wyglądzie zewnętrznym, które by wskazywały na daną płeć. Rozpoznanie płci na podstawie różnicy w budowie płytki płciowej samca i samicy jest niesamowicie trudne, i nie daje nam 100% pewności. Najlepiej seksować S. terrosus z wylinki – przy ponad 1 cm DC widać już spermatekę lub jej brak.

Dorosły samiec podczas wylinki. Zdjęcia autorstwa Czulo.

Rozmnażanie

Na podstawie własnych doświadczeń: dopuszczanie S. terrosus przebiega bezproblemowo. Chwilę po wpuszczeniu samca do samicy terrarium, para się sobą zainteresowała. Sama kopulacja trwała ok. 3 minuty, po czym para się rozłączyła i rozbiegła w przeciwne rogi terrarium. Samica nie przejawiała żadnej agresji po kopulacji.
Wytworzenie kokonu jest możliwe już po miesiącu od kopulacji, a po ok. kolejnych dwóch wychodzą z niego pająki L1. Samica jest w stanie wytworzyć kilka kokonów po jednej kopulacji. Zazwyczaj ilość młodych w kokonie oscyluje w granicach 20-30 osobników.

Kopulacja.

Ocena

(zobacz skalę ocen)

jad: 5
szybkość: 4
temperament: 2
trudność hodowli: 2
podatność na błędy hodowców: 1
ocena ogólna: 14 Polecany dla bardzo doświadczonych hodowców ze względu na siłę jadu i szybkość.

Źródła: