1 gwiazdka2 gwiazdki3 gwiazdki4 gwiazdki5 gwiazdek (5 votes, average: 5,00 out of 5)
Loading...
3
0

Siedliska pająków cz. II: Wielkie Antyle

Siedliska pająków cz. II: Wielkie Antyle
CHARAKTERYSTYKA
Wielkie Antyle jest to obszar dosyć zróżnicowany pod względem geograficznym. Występują tam zarówno tereny górzyste jak i niziny. Sieci rzeczne są dosyć dobrze rozwinięte co sprzyja rozwojowi roślinności, a co za tym idzie kształtują się tereny, które chętnie zamieszkiwane są przez różnego rodzaju zwierzęta, w tym ptaszniki. Na całym archipelagu możemy spotkać lasy deszczowe a w niektórych częściach zabagnionych wybrzeży także i namorzyny. Na terenach o niskiej wilgotności i wysokiej temperaturze występują niewielkie sawanny, zaś linia brzegowa jest otoczona rożnymi półwyspami i zatokami.
WYSTĘPOWANIE NA KULI ZIEMSKIEJ
Wielkie Antyle (określane też jako Antyle) są to wyspy na Morzu Karaibskim. W skład tych wysp wchodzą Kuba, Haiti, Jamajka, Portoryko, Dominikana.

KLIMAT
Na wyspach panuje raczej klimat równikowy wilgotny, a temperatura latem dochodzi do 30°C zaś zimą do 23°C. Na większych wysokościach temperatura znacznie spada.
Niekiedy na wyspach występują cyklony lecz najczęściej ma to miejsce w miesiącach letnich oraz czasem w jesiennych.
Występują tam dwie pory, pora wilgotna i pora sucha, a roczna suma opadów atmosferycznych na poszczególnych wyspach wynosi od 1000 do 2000mm na rok, z czego ponad 3/4 opadów odnotowywanych jest w porze wilgotnej.

ROŚLINNOŚĆ
Ze względu na klimat równikowy wilgotny panujący na całym archipelagu szata roślinna jest bardzo urodzajna i z tego względu można spotkać tam rośliny nie występujące nigdzie indziej na świecie. Na przykład endemiczne gatunki palm występujące tylko i wyłącznie na określonych wyspach wchodzących w skład Wielkich Antyli tj.
Gastrococos crispa występująca na Kubie czy Microcycas calocoma z Pinar del Rio. Kubańskim symbolem jest oczywiście palma królewska która jest bardzo pospolita na całym łańcuchu wysp owego archipelagu. Oprócz palm występują tam inne ciekawe rośliny np. sosna karaibska, figowiec sprężysty czy puchowiec pięciopręcikowy. W lasach deszczowych występuję bogactwo różnorakiej roślinności min. epifitów, mchów, porostów, lian, nie wspominając o krzewach i paprociach. Takie duże bogactwo roślin sprawia że lasy deszczowe są chętnie zamieszkiwane przez ptaszniki.
Większość tamtejszych pająków prowadzi naziemny tryb życia i schronienia będzie szukało raczej w dolnych partiach lasu np pod obalonymi konarami drzew bądź samodzielnie wykopie norę w jakimś zacienionym i wilgotnym miejscu lecz ptaszniki nie kiedy spotykane są również na plantacjach trzciny cukrowej i w pobliżu ludzkich domostw. Jeżeli chodzi o rośliny uprawne to przede wszystkim drzewo mahoniowe, hebanowiec, tytoń, trzcina cukrowa które są nieodzownym elementem krajobrazu Wielkich Antyli.

ZWIERZĘTA
Podobnie jak w przypadku roślin, zwierząt tam nie brakuje lecz przede wszystkim jest tam bardzo duża różnorodność ptaków i owadów ( głownie motyli). Co do ptaków to do najpopularniejszych należą krzyżodziób modrzewiowy, wilgowron czarny, słowikówka czy palmowiec (który jest ptakiem narodowym Dominikany) oraz przedstawiciele różnych gatunków wróbli, jaskółek, burzyków itp. Można powiedzieć że wymienione przeze mnie ptaki to kropla w morzu gdyż bogactwo ornitologiczne jest tam naprawdę duże – na samej Kubie występuje ponad 300 gatunków.
Podobnie jest w przypadku owadów gdzie przedstawicieli tej grupy jest od groma na obszarze wielkich Antyli, min. motyle poszczególnych rodzin: modraszkowate (Copaeodes stillmani), rusałkowate (Archaeoprepona demophoon), paziowate (Machaonides swallowtail) oraz wiele,wiele innych. Oprócz motyli występują tam także ważki, pluskwiaki, modliszki, straszyki, chrząszcze i wiele innych.
Jeżeli chodzi o świat gadów i płazów również nie można narzekać na brak różnorodności.
Do najpopularniejszych gadów należy anolis kubański, który jest z powodzeniem hodowany w polskich hodowlach, inni przedstawiciele tej rodziny to Anolis rupinae, Anolis barbouri, Anolis dolichocephalus itp łącznie będzie kilkadziesiąt gatunków. Haiti i Dominikanę zamieszkują wielkie legwany Cyclura ricordi, Cyclura cornuta – jest ich niestety bardzo mało i zagrożone są wyginięciem. Na archipelagu bardzo pospolicie występują gekony m.in. Hemidactylus haitianus, Sphaerodactylus samanensis, Sphaerodactylus cochranae, Sphaerodactylus rhabdotus. Do największych przedstawicieli gekonów z wielkich Antyli należy Aristelliger lar zwany też ”Hispaniolan giant gecko”. Bardzo rozpowszechnione są również jaszczurki z rodzaju Ameiva spp.ora, scynkowate (Mabuya macleani, Mabuya sloanii fulgida, Mabuya mabouya) padalcowate(Celestus haetianus surdus,Celestus curtissi,Celestus stenurus rugosus) na wszystkich wyspach można też spotkać bazyliszka hełmiastego.Węży na wyspach również jest trochę nawet tych jadowitych do których zalicza się groźnica niema ale oprócz tych jadowitych są i dusiciele(boa kubański – Epicrates striatus)
połozowate (Darlingtonia haetiana perfector). Do największych gadów na wyspach należą oczywiście krokodyle, a jest ich kilka gatunków np. krokodyl amerykański i kajman krokodylowy.
Do tego dochodzi niezliczona liczba gatunków płazów: rzekotek, drzewołazów, ropuch, traszek, salamander itp.
Jeżeli chodzi o prześladowców ptaszników to wbrew pozorom jest ich bardzo dużo, szczególnie młode ptaszniki są narażone na większe niebezpieczeństwo ze względu na to że są traktowane jako potencjalny pokarm dla mniejszych jaszczurek, żab oraz drapieżnych owadów typu modliszka czy pluskwiaki.
Należy dodać że występują tam skorpiony głównie rodzina Buthidae które w prost uwielbiają pająki i chętnie na nie polują ale pamiętajmy że to działa na dwie strony niekiedy to skorpion może paść ofiarą ptasznika.
Warto jeszcze uwzględnić skolopendry głównie otostigmus spp. które mogą stwarzać zagrożenie dla małych pająków lecz są zbyt małe by atakować dorosłe osobniki.no i nie wspominając o Wszelakim ptactwu i drobnych gryzoniach.Większe dorosłe osobniki niejednokrotnie padają ofiarą ssaków drapieżnych np Almika haitańskiego czy Solenodon paradoxus lecz jest on tak rzadko spotykany że prawie wymarły. Niektóre błonkoskrzydłe specjalnie atakują ptaszniki by najpierw je sparaliżować jadem a potem złożyć w pająku jaja po czym wyklute młode będą żywić się pająkiem od wewnątrz. Niemożna zapomnieć o większych przedstawicielach skolopendr np.Scolopendra alternans,
Scolopendra gigantea (ale to już na południu), które bez problemu poradzą sobie z dorosłym ptasznikiem a nawet większym kręgowcem.Jako naturalnych wrogów ptaszników można też uwzględnić uropygi i Amblypygi które też dzielą środowisko z ptasznikami.
Młode ptaszniki pożywiają się drobnymi bezkręgowcami zaś u dorosłych menu jest nieco bardziej urozmaicone. Na przykład niejednokrotnie łupem pająków padają małe kręgowce (jaszczurki,żaby,gekony czy drobne gryzonie), których tam nie brakuje, lecz podstawą diety są bezkręgowce np Sphingonotus haitensis haitensis czy świerszcz kubański który jest bardzo często hodowany jako karmówka dla ptaszników, gadów, płazów w polskich hodowlach.

WILGOTNOŚĆ
Wilgotność na wyspach rzadko kiedy schodzi poniżej 70%. Mowa oczywiście o terenach wilgotnych gdyż na obszarach suchych wilgotność jest znacznie niższa. Średnia wilgotność powietrza wynosi tam 75%

PTASZNIKI
Na wyspach występują ptaszniki z rodzajów:

Citharacanthus spp.
Cyrtopholis spp.
Holothele spp.
Phormictopus spp.

Opracowano przez Agro

Tekst pochodzi z arachnea.org. Więcej informacji w stopce.

Liczba wyświetleń: 3

Post Comment

Wykryto AdBlock! Wyłącz AdBlock, aby kontynuować korzystanie ze strony. Prawy górny róg przeglądarki.