Tapinauchenius elenae
(Schmidt, 1994)
Zdjęcie autorstwa Damjan Knafeljc
Nazewnictwo
Nazwa łacińska: Tapinauchenius elenae
Nazwa angielska: brak
Wygląd
Ubarwienie jednolicie jasnobrązowe, rude, przy odpowiednim oświetleniu mieniące się na różowo. Karapaks o złotym połysku. Dorosłe samce tracą na swym ubarwieniu. Małe pajączki z charakterystycznymi czarnymi końcówkami na Tarsus. Typowa wielkość dorosłej samicy – 4-5 cm DC i ponad 10 cm z odnóżami. Samce odpowiednio mniejsze.
Długość życia
Samice przy dobrych warunkach panujących w terrarium około 15 lat. Dorosłe samce zazwyczaj giną do roku od ostatniej wylinki.
Występowanie i biotop
W naturze występuje w deszczowych lasach Ekwadoru. Biotop cechuje wysoka całoroczna średnia temperatura (średnia miesięczna jak i roczna powyżej 25°C) przy niewielkiej amplitudzie dobowej. Obfite opady deszczu (suma roczna w granicach 2000–4000 mm) oraz wysoka wilgotność powietrza.
Terrarium
Typowe dla „nadrzewnych” gatunków o orientacji pionowej. Dla dorosłego osobnika 20x20x30 bądź wyższe. Terrariumwarto zaopatrzy w gałęzie lub rośliny u podstaw których pają zazwyczaj robi swą kryjówkę wykorzystując do budowy pajęczynę jak i podłoże.
Temperatura i wilgotność
Wilgotność na poziomie 70 do 80%. Temperatura w przedziale 25-30°C bez spadków nocnych lub z niewielkimi. Najniższe odnotowane temperatury nocne w naturalnym miejscu występowania powyżej 20°C. Gatunek wrażliwy na duże wahania wilgotności jak i temperatury.
Jeżeli chcesz dowiedzieć się czego używać do ogrzewania i oświetlania w terrarium – przeczytaj ten artykuł: Ogrzewanie i Oświetlenie.
Żywienie
Jeżeli chcesz dowiedzieć się czym karmić ptasznika przeczytaj artykuł: Żywienie.
Dymorfizm płciowy
Dojrzały samiec posiada na nogogłaszczkach bulbusy. Dymorfizm płciowy możliwy do rozpoznania po budowie płytki płciowej u podrośniętych osobników.
Rozmnażanie
Z racji stosunkowo niedużej liczby rozmnożonych osobników brak dokładnych wytycznych. Przed dopuszczaniem należy nakarmić obficie oba pająki. Samica tolerancyjna wobec samca i przeważnie dochodzi szybko do kopulacji.
Kokon składany 2-4 miesiące po kopulacji. Przeciętna liczba jaj w kokonie w zakresie 50-80 jaj.
Uwagi
Gatunek jak i cały rodzaj o typowej „nadrzewnej” budowie ciała. Podobnej do rodzaju Psalmopoeus. Smukła sylwetka ciała z podłużnym odwłokiem, długie i gęsto owłosione odnóża. Gatunek potrafiące znakomicie skakać.
Przez wielu terrarystów rodzaj uważany za najszybszy wśród ptaszników. Cecha widoczna w szczególności u młodych egzemplarzy jednakże i dorosłe nie raz potrafią zademonstrować swą szybkość.
Jak większość „nadrzewnych” preferuje ruchliwy rodzaj pokarmu (w szczególności młode osobniki).
Ocena
jad: 1
szybkość: 4
temperament: 2
trudność hodowli: 2
podatność na błędy hodowców: 3
ocena ogólna: 12
Polecany dla średnio zaawansowanych hodowców.
Źródła:
- British Tarantula Society, http://thebts.co.uk
- Arachnoboards, www.arachnoboards.com
- Norman I. Platnick – The World Spider Catalog
- Rick C. West, www.birdspiders.com
Tekst pochodzi z arachnea.org. Więcej informacji w stopce.
Liczba wyświetleń: 11